1η έκδοση: Μάιος 2014

Ποιητής από την Αλβανία με έντονη δραστηριότητα στη χώρα μας, ο Λουάν Τζούλις καταθέτει τώρα τη νέα ποιητική συλλογή Άγιος Προδότης έντεκα χρόνια μετά την πρώτη του Μυρίζω Μήλο (2003), που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Επικεντρωμένος στον άνθρωπο που, ξεριζωμένος από τον τόπο του, πασχίζει να φτιάξει από την αρχή το μωσαϊκό της ελπίδας του, ο Λουάν Τζούλις επανέρχεται κάθε φορά και πιο έντονα στην αποξένωση και στα φοβικά σύνδρομα που ακολουθούν μοιραία την ταυτότητα του μετανάστη. Ενδεικτικός ο στίχος «Ξέρω να μετρώ χωρίς ανάσα μέχρι τα εκατό. Μεταναστευτική μέτρηση. Του ξένου…». Όμως παράλληλα ελευθερώνει και τη γνήσια λυρική του φλέβα γενναιόδωρα τραγουδώντας τον έρωτα, την φιλία και την νοσταλγία των καιρών, όπως ο ίδιος τα στοχάζεται μέσα από την περιχαρακωμένη ακαμψία της καθημερινότητας του.

Παρουσίαση του βιβλίου στο περιοδικό Ποιητικά

(...) Η συλλογή Άγιος Προδότης συγκεντρώνει ποιήματα τα οποία κινούνται στα άκρα, από τη μια στη χώρα του καλού και από την άλλη σ’ εκείνη του κακού, σε τόνους αυτοβιογραφικούς, οι οποίοι ενισχύονται από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Και μολονότι οι στίχοι του οπισθόφυλλου αναφέρονται στη μοίρα του μετανάστη και του ξένου, τα υπόλοιπα ποιήματα της συλλογής έχουν ως ζητούμενα την αναζήτηση της αγάπης, την αλληλεγγύη, που δεν περιορίζεται σε ομάδες, στην προσπάθεια να επέλθει ένωση με τον άλλον, τη νοσταλγία για την περίοδο της αθωότητας, την επιθυμία να ακινητοποιηθεί ο αδάμαστος χρόνος, το εφήμερο. Και όλα αυτά αποδίδονται με απλό τρόπο, χωρίς επιτήδευση και «πόζα». Στίχοι αυθεντικοί, όπως αυτοί που είναι αφιερωμένοι στον Γιάννη Βαρβέρη: «… Ήρθες,/ μετά το φως,/ και έφυγες/ σαν αυγή… Θεέ μου,/ γιατί δεν κρατάς/λογική σειρά/ στις απουσίες;» (Φυγή) (...)

_{Χ.Σ. Ποιητικά 2014}
 

                                                   Παρουσίαση στο blog egomio

(...) Η τελευταία ποιητική συλλογή του εκλεκτού ποιητή από τις ψαγμένες εκδόσεις ΤΟΠΟΣ με τον εξίσου ψαγμένο τίτλο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ μοιάζει ταγμένη όπως και όλες οι προηγούμενες στον φωτισμό των φοβικών συνδρόμων που μοιραία “ακολουθούν” την ταυτότητα του μετανάστη. Ενδεικτικός ο στίχος «Ξέρω να μετρώ χωρίς ανάσα μέχρι τα εκατό. Μεταναστευτική μέτρηση. Του ξένου…». Όμως, παράλληλα, φλερτάροντας πλέον με τα εξήντα χρόνια ζωής ο Λουάν Τζούλις, μοιάζει να κουβαλά πλέον ατόφια την ωριμότητα να μπορεί (να δώσει) το “αληθινό”: να μπορεί δίχως φοβίες και ενοχές να ελευθερώνει τη γνήσια λυρική του φλέβα γενναιόδωρα τραγουδώντας τον έρωτα, την φιλία και την νοσταλγία των καιρών, όπως ο ίδιος τα στοχάζεται μέσα από την περιχαρακωμένη ακαμψία της καθημερινότητας του.

Δείτε όλη την παρουσίαση εδώ

Δείτε εδώ τη συνέντευξη του Λ. Τζούλις στο diastixo.gr. Ακούστε στον Οδηγό Ανάγνωσης τη συνέντευξη του Λουάν Τζούλις στην εκπομπή Βιβλιοραφείο και στον Ηλία Μέλιο (portokaliradio.gr 11.03.15)