1η έκδοση: Μάιος 2008

Οι αναγνώστες που επέλεξαν αυτή τη νουβέλα επέλεξαν επίσης τo μυθιστόρημα του ίδιου:

Η μανία με την Άνοιξη

Στον καθένα κάτι λείπει σ’ αυτή τη ζωή. Κι αυτό που του λείπει καταντάει το φριχτό του μαρτύριο, άμα το αναλύει ξανά και ξανά, άμα του παραδίνει σημασία…

Το True Love είναι ένα σκληρό παιχνίδι ερωτικών σχέσεων στην εποχή του Διαδικτύου, διασκεδαστικό για τον αναγνώστη αλλά συχνά επικίνδυνο για τους ήρωες του βιβλίου – στον απόηχο των Επικίνδυνων σχέσεων του Λακλό. Πρόκειται για μια σύγχρονη σάτιρα ηθών, με τους ήρωες σε υπαρξιακή κρίση. Ο συγγραφέας Μίμης, η φίλη του Σοφία, η διαφημίστρια Κική, η γραφίστας Ντίνα, ο φίλος του Μίμη, Στέλιος, η κομμώτρια Ντέζη, ο αστυνόμος Πορφύρης συγκρούονται ανελέητα μεταξύ τους, επειδή σε όλους λείπει το ίδιο πολύτιμο αγαθό – που μάταια διεκδικούν από τον πρώτο τυχόντα.

Το True Love είναι ο ανεκπλήρωτος έρωτας από την πλευρά των αντρών. Η επιθυμία για συντροφικότητα από την πλευρά των γυναικών. Είναι η απελπισμένη αναζήτηση του Νοήματος, μέσα κι έξω από τα δεσμά της συμβίωσης. Tα χαμένα όνειρα του Μάη του '68 όπως υπαινικτικά σχολιάζει η παρακάτω εικόνα.

Το θέμα του True Love ταιριάζει σε ροζ ιστορία. Αλλά δεν είναι. That goes without saying. Ο ρομαντισμός του είναι περιπαικτικός και οι γνωστές συμβάσεις του είδους μόνον ως χοντρά αστεία μπορούν να διαβαστούν.

Το True Love είναι στην ουσία μια μαύρη κωμωδία, που σαρκάζει όσους κάνουν το λάθος να μπερδεύουν το μυαλό με την καρδιά τους· γεγονός που αφορά κάποιους διανοούμενους οι οποίοι, αν και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αναζήτηση του Νοήματος, αγνοούν την πιθανότητα αυτό να βρίσκεται, στην κυριολεξία, αν όχι μέσα τους, οπωσδήποτε πολύ κοντά τους.

Έγραψε για το βιβλίο ο μπλόγκερ Reader:

(...) Ο Μαραγκόπουλος που για δεκαετίες ήταν αφοσιωμένος στην ’’στρατευμένη λογοτεχνία’’ καταθέτει το λιγότερο πολιτικό βιβλίο της σταδιοδρομίας του με ένα έξοχης αισθητικής εξώφυλλο που ακουμπάει την αισθητική των κόμιξ. Το περιεχόμενο αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη αφού από τον Σανιδόπουλο και τη Φλώρα του Τσίρκα ο συγγραφέας γράφει για ερωτικά παιχνίδια, ανεκπλήρωτες σχέσεις, και δεν διστάζει να φλερτάρει με τη ροζ αντρική λογοτεχνία, την οποία, όμως στην πραγματικότητα παρωδεί ανελέητα στις σελίδες του Τrue Love. Κατά πως φαίνεται ο Μαραγκόπουλος διανύει μάλλον την πλέον εξωστρεφή συγγραφική του περίοδο και πλέον έχει ενστερνιστεί απόλυτα την κλασική φόρμα γραφής. Ίσως γιατί εσχάτως έχει βουτήξει βαθιά και στον κόσμο των μπλογκ και στο σήμερα.

Ο Ξενοφώντας Μπρουντζάκης έγραψε στο Ποντίκι Αρτ (12.06.08)

(...) Σήμερα όλες οι τρυφερές ιδέες, που κάποτε καλλιέργησαν οι ουτοπίες, μένουν εκτός μόδας, στο περιθώριο, έτσι που τα πράγματα γίνανε απλά «ρούχα, αυτοκίνητα, σπίτια, παιδάκια» υποθηκευμένα στους ανοιχτούς λογαριασμούς μιας χαρούμενης τράπεζας. Πρόκειται για μια λογοτεχνία που σαρκάζει, παίρνοντας πολύ σοβαρά τον ρόλο της και την ταυτότητά της, μέσα στην τρέχουσα φτήνια των καιρών. Ο Μαραγκόπουλος διαθέτει αφοπλιστική αμεσότητα καθώς αφηγείται τις ιστορίες του και σε κάνει να νιώθεις ότι συμμετέχεις και συ μέσα στην ζωή της διήγησης.

––––––––––