Περισσότερα για τον συγγραφέα και το έργο του στη σελίδα arisgrandmangr.com
Τέσσερις Έλληνες και τέσσερις Νορβηγοί διασταυρώνονται µε απρόσµενα εχθρικές διαθέσεις στο νησί της Δήλου. Ένας από τους πρώτους ακολουθεί µια Αµερικανίδα φωτογράφο µόδας (και παγετώνων) στη Νέα Υόρκη, όπου, εκ παραλλήλου µε τον θυελλώδη έρωτα, βιώνει µια ανυπόφορη µοναξιά. Φωτογραφίες της φωτογράφου «διαβάζουν» σε περιοδικό µε το ίδιο τροµερό ενδιαφέρον ένας µανάβης λαϊκής αγοράς κι ένας συνταξιούχος δάσκαλος, χειµερινός κολυµβητής. Όλοι οι παραπάνω, συν κάποιοι Αιγύπτιοι ναυπηγοί, ένας διανοούµενος αρχιτέκτονας, µια Τουρκάλα πολιτική πρόσφυγας, ένας µετανάστης από το Σουδάν, µια προσφάτως δραπέτης σεξεργάτρια µοιράζονται τη ζωή τους σ’ ένα ιδιόρρυθµο κοινόβιο.
Γύρω τους ο κόσµος καίγεται, γκρεµίζεται, διαψεύδεται, ανδραποδίζεται. Ωστόσο η καθηµερινότητα συνεχίζει ανελέητη την κανονικότητά της µε µικρο-βάσανα, µικρο-έρωτες, µικρο-διεκδικήσεις.
Η Απάρνηση συγκροτεί την αρχαιολογία του φευγαλέου παρόντος. Με την έννοια ότι oι εδώ κατακερµατισµένες ιστορίες όλων των παραπάνω ηρώων προσοµοιάζουν σπαράγµατα ζωφόρων και αγγείων ή µισοσβησµένα αρχεία άγνωστων λαών – ίχνη µιας Ατλαντίδας που τη νιώθουµε πολύ οικεία, αν και το µόνο που γνωρίζουμε γι’ αυτήν είναι η μυθολογία που την περιβάλλει.
Διαβάστε εδώ την προδημοσίευση του βιβλίου στην Book Press (09/02/25)
Συνέντευξη στον Θανάση Μήνα για το ηλ. περιοδικό Αναγνώστης
Στην Απάρνηση, το μυθιστόρημα που ολοκληρώνει την Τριλογία των Κολυμπητών του Άρη Μαραγκόπουλου, συναντάμε ξανά ορισμένους από τους κεντρικούς χαρακτήρες που είχαν εμφανιστεί στα δύο προηγούμενα βιβλία του: την παρέα των χειμερινών κολυμβητών που απαρτίζουν ο συνταξιούχος δάσκαλος, o κύριος Μενέλαος, μανάβης στο επάγγελμα, και ο διανούμενος αρχιτέκτονας Αργύρης που διαβάζει Ανρί Λεφέβρ και ακολούθησε ερωτευμένος μια Αμερικανίδα φωτογράφο μόδας στη Νέα Υόρκη∙ μαζί τους οι Αιγύπτιοι ναυτεργάτες Αμντούλ και Άχμεντ, η Τουρκάλα πολιτική πρόσφυγας Μενέμ, ο Σουδανός πρόσφυγας Μπαρτολομέ, η προσφάτως δραπέτης σεξεργάτρια Ιουλία, και οι νεαρές Φραγκίσκη και Μιράντα. Όλοι τους µοιράζονται τη ζωή τους σ’ ένα ιδιόρρυθµο κοινόβιο, «ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητές του για τον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του»∙ έναν θύλακα αντίστασης, θα έλεγε κανείς, απέναντι στον γενικευμένο κομφορμισμό, στην αποθέωση του ατομικισμού και σύγχρονη βία της αστικής αποικιοποίησης, ενώ «γύρω τους ο κόσµος καίγεται, γκρεµίζεται, διαψεύδεται, ανδραποδίζεται. Ωστόσο η καθηµερινότητα συνεχίζει ανελέητη την κανονικότητά της µε µικρο-βάσανα, µικρο-έρωτες, µικρο-διεκδικήσεις». Η αφήγηση του συγγραφέα είναι θραυσματική, δομημένη σε εναλλαγές από στιγμιότυπα που με απότομα cut up πηγαινοέρχονται μπρος-πίσω στον χώρο (Αθήνα, Βάρκιζα, Δήλος, Νέα Υόρκη) και στον χρόνο (με έμφαση στα γεγονότα της τελευταίας πενταετίας). Παρά την τελική, ας την πούμε, δικαίωση των πρωταγωνιστών της ιστορίας, το φινάλε δημιουργεί ένα αίσθημα χαρμολύπης ή, αλλιώς, ένα είδος αριστερής μελαγχολίας. Εκείνης όμως της αριστερής μελαγχολίας που, όπως σημειώνει ο Enzo Traverso, δεν είναι «ούτε τροχοπέδη ούτε παραίτηση, ξυπνάει τη μνήμη των νικημένων, πλεγμένη με τις ελπίδες του παρελθόντος που έμειναν ανεκπλήρωτες και προσδοκούν να ζωντανέψουν ξανά». Η Απάρνηση ολοκληρώνει την επονομαζόμενη Τριλογία των Κολυμβητών, που ξεκίνησε με το Φλλσστ, Φλλσστ Φλλλσσστ και συνεχίστηκε με το Ω! Τι υπέροχη εκδρομή! Να δούμε καταρχάς σε ποια περίοδο τοποθετείται χωροχρονικά αυτή η τριλογία και ποια βασικά θέματα πραγματεύεται;
Η Τριλογία παρακολουθεί την καθημερινότητα είκοσι περίπου ανθρώπων, στα χρόνια της ανθρωπιστικής κρίσης (2011 έως σήμερα). Στην Απάρνηση, πιο συγκεκριμένα, η ζωή των ηρώων προβάλεται μέσα από αποσπασματικά στιγμιότυπα του βίου τους που με τη σειρά τους συνδέονται με μικρά ή μεγάλα συμβάντα τα οποία αφορούν όλο το παγκόσμιο διαδικτυακό χωριό. Αυτά τα αποσπασματικά στιγμιότυπα καημών, πόθων, μικρο-ιστοριών, διεκδικήσεων και απογοητεύσεων των ηρώων αντιμετωπίζονται περίπου ως αρχαιολογικά ευρήματα. Ωσάν δηλαδή το παρόν μας να μεταμορφώνεται αυτομάτως σε ανιστόρητο παρελθόν έτσι ώστε να απαιτείται η συνδρομή της αρχαιολογικής σκαπάνης για να το κατανοήσουμε.
Η Απάρνηση, σε μια εποχή που η Ιστορία μας ξεφεύγει, καθώς τρέχει πιο γρήγορα από τη δυνατότητά μας να τη συνειδητοποιήσουμε, προσπαθεί με τη μέθοδο της αποσπασματικότητας, του «καρέ φιξ» όπως θα λέγαμε στον κιν/φο, να σταματήσει για λίγο τη βεβιασμένη, την ειδησεογραφική ροή των πραγμάτων, επιτρέποντας στον αναγνώστη να αναστοχαστεί το παλιό και το νέο, τη βία και τον πόλεμο, το μακριά και το εγγύς, την εξουσία και ό,τι εν δυνάμει την υποσκάπτει, την αλαζονεία και την ταπεινότητα – ιδού λοιπόν κάποια επιμέρους θέματα του βιβλίου.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Θανάσης Μήνας, oanangnostis.gr (17/03/2025)
Ο συγγραφέας μιλάει για το μυθιστόρημα του στον Δημήτρη ΜεϊδάνηΣε Πρώτο Πρόσωπο(Δεύτερο Πρόγραμμα ΕΡΤ, 103,7).