Εξώφυλλο & Δελτίο τύπου

1η έκδοση Μάιος 2024

Από τον πρόλογο του συγγραφέα:
Πολιτικοκοινωνική πορνογραφία θα ονόμαζα τα θέματα που διατρέχουν αυτά τα κόμικς-στριπ, μιας και αφορούν τους κάλπηδες πολιτικούς και τα παράσιτά τους: επικοινωνιολόγους, διαφημιστές, image makers, δημοσιογράφους (με εξαιρέσεις φυσικά), επαγγελματίες παπαρολόγους γενικώς, αλλά και τη διεφθαρμένη ελίτ, που τους κουμαντάρει σαν μαριονέτες στη σκηνή ή καλύτερα σαν «αντιπάλους» στη σκακιέρα, απέναντι στο αποχαυνωμένο πόπολο. Κυρίαρχο ρόλο, επίσης, παίζει η τηλεόραση, με τους κλόουν πρωταγωνιστές της, σε αντιστοίχιση με τα σόσιαλ μίντια σήμερα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο από τα δύο είναι χειρότερο.

Φυσικά από την εξίσωση δεν θα μπορούσε να λείπουν ο ερωτισμός, το φλερτ (ναι, υπήρχε κάποτε) και το σεξ, μιας και αυτό πρωταγωνιστούσε εκείνη την εποχή, σε μια χυδαία του έκφανση (από άποψη εμπορευματική), αλλά και γιατί είναι από τα αγαπημένα μου θέματα, μιας και απογυμνώνει τις σχέσεις των ανθρώπων από τα περιττά και τις συμβάσεις.

Μερικά ακόμα θέματα που παρελαύνουν είναι οι αστικές προκαταλήψεις, ο πόλεμος, η βία των μητροπόλεων, τα ναρκωτικά, η Ευρώπη, τα υπαρξιακά αδιέξοδα των νέων, η αναζήτηση νοήματος στον σύγχρονο κόσμο, η υποκρισία των ηθικολόγων και των ψευτοοικολόγων, οι επερχόμενες τεχνολογικές κατακτήσεις-εξαρτήσεις, οι τοξικές σχέσεις των ζευγαριών, το ατέλειωτο γλεντοκόπι ενός λαού που μέσα από τις επιλογές του προετοίμαζε το δυστοπικό του μέλλον κ.ά.

Ήταν πριν 30 χρόνια, και ήταν στιγμές από το μέλλον μας. Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό νέο κόσμο μας. Μόνο που είναι ο χτεσινός!

Συνέντευξη στον Γιάννη Παπαϊωάννου για το olafaq.gr

Ο Φώτης Πεχλιβανίδης είχε πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με τα σχέδια και τα χρώματα. Από τα πρώτα του χρόνια στο γυμνάσιο, τα σκίτσα του μαγνήτιζαν την προσοχή των συμμαθητών και των καθηγητών του, οι οποίοι δεν άργησαν να τον ενθαρρύνουν να εξελίξει το ταλέντο του. Και κάπως έτσι, τα πρώτα του έργα βρήκαν θέση στο περιοδικό της Μαθηματικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδας, ενώ αργότερα οι δημιουργίες του κοσμούσαν τις σελίδες της εφημερίδας “Θεσσαλονίκη”. Με το πέρασμα των χρόνων, καθώς βρισκόταν ακόμα στο λύκειο, άρχισε να συνεργάζεται με τον Τάσο Αποστολίδη, τον σεναριογράφο των κωμωδιών του Αριστοφάνη. Μαζί δημιούργησαν εβδομαδιαία κόμικς-στριπ για την εφημερίδα “Το Ποντίκι”, χαρίζοντας στους αναγνώστες γέλια και σκέψη μέσα από τα καρέ του.

Αυτές οι πρώτες συνεργασίες ήταν μόνο η αρχή για τον Φώτη, αφού το πάθος του για τον σχεδιασμό, την εικονογράφηση και τα κόμικς δεν σταμάτησε ποτέ να μεγαλώνει, και ο ίδιος συνέχισε να εξελίσσει την τέχνη του, αφήνοντας το αποτύπωμά του στον χώρο της ζωγραφικής και των γραφικών τεχνών.

Ο Φώτης έχει δημοσιεύσει τα κόμικς του στα γνωστά περιοδικά Παρά Πέντε, Βαβέλ, και Πρόσωπα, καθώς και στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία και Athens Voice. Η δημιουργική του πορεία, όμως, δεν σταματά εκεί, καθώς εργάστηκε ως εικονογράφος σε πολλά περιοδικά, εικονογραφώντας πολλά παιδικά βιβλία και εξώφυλλα βιβλίων ενώ οι συνεργασίες του με διαφημιστικές εταιρείες, όπως το Twingo-mania για την Global και τα κόμικς “Ray” για την Coca-Cola, αποτελούν μερικά παραδείγματα του πολυσχιδούς του ταλέντου (...)

Διαβάστε τη συνέντεξη εδώ
του Γ. Παπαϊωάννου, 12/06/2024 olafaq.gr

Παρουσίαση στην Αthens Voice από τον Στέφανο Τσιτσόπουλο
Φώτης Πεχλιβανίδης - Ένα καινούργιο χθες: Rock the Kasbah! 

(…) Πέρα από τον ηδονισμό, την αποπλάνηση, τις ορμόνες που εκρήγνυνται σε συνάφεια με την αχαλίνωτη σχολή του Μίλο Μανάρα, ο Πεχλιβανίδης με την ασπρόμαυρη δυστοπική και την απόλυτα πολιτική προσέγγιση –ασπρόμαυρες επιροές, θεωρώ, από Ταρντί, Μαντσέτ και Μουνιόζ, Σαμπάγιο–, έδωσε στην Ελευθεροτυπία σενάρια που πέρασαν πριονοκορδέλα την αιθητική της τηλεόρασης, τη Γενιά του Πολυτεχνείου και την υποκρισία των ηθικολόγων. Υπουργοί, πρωθυπουργοί, μάσκες πολιτικές, αστικές προκαταλήψεις και «το ατελείωτο γλεντοκόπι ενός λαού που μέσα από τις επιλογές του προετοίμαζε το δυστοπικό του μέλλον», συχνά προφήτευσαν όσα έφερε ο χρόνος στη χώρα και τον κόσμο.

Διαβάστε την βιβλιοπαρουσίαση εδώ
γράφει ο Σ. Τσιτσόπουλος , Athens Voice (03/07/2024)

Αλλάζοντας το παρελθόν του Γιάννη Κουκουλά για την Εφ. Συντακτών

Ο δημιουργικός ενθουσιασμός του σε αυτά τα κόμικς είναι διάχυτος και πλαισιώνει ιδανικά τον εμμέσως καταγγελτικό λόγο του για όλα τα ακατανόητα που συνέβαιναν τριγύρω μας. Από την αυτονόητη αδυναμία της επεξεργασίας και της αποτίμησης των γεγονότων την ώρα που εξελίσσονται -ο καλλιτέχνης άλλωστε δεν είναι πολιτικός αναλυτής, ούτε προφήτης-, αλλά με τη βεβαιότητα ότι «κάτι δεν πάει καλά» προκύπτει το μαύρο χιούμορ που διατρέχει τα περισσότερα από τα κόμικς του Πεχλιβανίδη. 

Λένε πως το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι το παρελθόν μας. Να το κριτικάρουμε, να το επαναξιολογήσουμε, να αναθεωρήσουμε τις συνέπειες που (πιστέψαμε πως) επέφερε στο «μέλλον», να αναστοχαστούμε πάνω στον τρόπο που το αντιληφθήκαμε. Ο μόνος τρόπος για να το δοκιμάσουμε είναι να το θυμηθούμε. Να βάλουμε κάτω τα κομμάτια του και να προσπαθήσουμε να τα ξανασυναρμολογήσουμε. Ισως τότε να αλλάξει η εξωραϊσμένη εικόνα που είχαμε δώσει στο παζλ και να αρχίσει να παίρνει νέες μορφές, πιο καθαρές, για το τι τελικά προκάλεσε αυτό το παρελθόν στο σήμερα και τι είναι ικανό να συνεχίσει να προκαλεί όσο μένει ανεξερεύνητο και εξιδανικευμένο.

Ενα μικρό τμήμα μόνο αυτού του παρελθόντος αλλά πολύ μεγάλο για τις επιπτώσεις του στον πολιτικό βίο αυτής της χώρας, στην κουλτούρα της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης, στην εξέλιξη του Τύπου και των media, στις ανθρώπινες σχέσεις και την προϊούσα αποξένωση και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού εξετάζει εν τη γενέσει του ο Φώτης Πεχλιβανίδης σε περίπου πενήντα μονοσέλιδες ιστορίες που φιλοτεχνήθηκαν από το 1992 ώς το 1994 και δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στο ένθετο «Η ζωή είναι εδώ» που διηύθυνε τότε ο Φώτης Γεωργελές, μετέπειτα διευθυντής της Athens Voice στην οποία ο Πεχλιβανίδης είναι καλλιτεχνικός διευθυντής εδώ και περίπου είκοσι χρόνια. Οι δύο τελευταίες ιστορίες μάλιστα βλέπουν το φως για πρώτη φορά καθώς, όπως σημειώνει ο δημιουργός τους, «είναι αδημοσίευτα για λόγους που δεν γνωρίζω. Ναι, υπήρχε και τότε λογοκρισία, πιο χαμηλής έντασης, ας πούμε…».

Το «Ενα Καινούργιο Χθες»  όμως δεν αποτελεί μια απλή συλλογή αναδημοσίευσης αυτού του υλικού, αλλά κάθε ιστορία του Πεχλιβανίδη συνοδεύεται από το αντίστοιχο εξώφυλλο της «Ελευθεροτυπίας» στην οποία περιεχόταν η ιστορία, ώστε το αναγνωστικό κοινό να μπορεί να την εντάξει στα συμφραζόμενα της εποχής της και παράλληλα να θυμηθεί τα γεγονότα και τα πρόσωπα που απασχολούσαν την κοινή γνώμη, τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ, τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, τις κόντρες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον Μιλτιάδη Εβερτ, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Στέφανο Μάνο, τα διαδοχικά σκάνδαλα, την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου. «Πολιτική πορνογραφία θα ονόμαζα τα θέματα που διατρέχουν αυτά τα κόμικς-στριπς, μιας και αφορούν τους κάλπηδες πολιτικούς και τα παράσιτά τους: επικοινωνιολόγους, διαφημιστές, image makers, δημοσιογράφους (με εξαιρέσεις φυσικά), επαγγελματίες παπαρολόγους γενικώς, αλλά και τη διεφθαρμένη ελίτ, που τους κουμαντάρει σαν μαριονέτες στη σκηνή ή καλύτερα σαν «αντιπάλους» στη σκακιέρα, απέναντι στο αποχαυνωμένο πόπολο. Κυρίαρχο ρόλο, επίσης, παίζει η τηλεόραση με τους κλόουν πρωταγωνιστές της, σε αντιστοίχιση με τα social media σήμερα.(...)

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Γράφει ο Γιάννης Κουκουλάς, Εφ. Συντακτών (29/09/2024)

Αναφορά για το βιβλίο στο Metropolis Radio 95.5 (27/5/2024) εκομπή του Α. Τσίγγου «Πριν λαλήσει το μαύρο πρόβατο», ακούστε εδώ & εδώ αναφορά του Ρένου Χαραλαμπίδη στο En Lefko 87.7 (28/05/2024).

Aκούστε εδώ μια αναφορά του Θ. Μανίκα Στο Κόκκινο, εκπομπή Χαμένο Σαββατοκύριακο (02/06/2024).

Ακούστε εδώ & εδώ αναφορά του Γ. Μουχταρίδη στο Athens Voice Radio (04/07/2024).

Ακούστε εδώ  μια συνέντευξη του Φώτη Πεχλιβανίδη στον Αλέξανδρο Τσίγγο για την εκπομπή «Πριν λαλήσει το μαύρο πρόβατο» Metropolis radio 95.5 (06/06/2024).

Δείτε εδώ  μια παρουσίαση του βιβλίου από την Σταυρούλα Παπασπύρουστο Βιβλιοβούλιο (δείτε στο 52:53 06/07/2024).