1η Έκδοση: Νοέμβριος 2007
«Η Σιμπίλε Μπεργκ μας ανοίγει τα μάτια – στερεώνοντας σπίρτα ανάμεσα στα βλέφαρα».
(Από κριτική στην εφημ. DIE WELT)
Θέμα του Σεξ ΙΙ: το εικοσιτετράωρο μιας τριαντάρας γυναίκας στα όρια της τρέλας στον δαιδαλώδη, σκληρό πυρήνα μιας γερμανικής μητρόπολης (που θα μπορούσε θαυμάσια να είναι η Αθήνα). Η ηρωίδα ξυπνάει ένα πρωί καταδικασμένη να μπορεί να βλέπει μέσα από τοίχους και κεφάλια, καταδικασμένη να βλέπει – αυτό που αντικρίζει ο κάτοικος της σύγχρονης πόλης κάθε μέρα αλλά από την ανάποδη: από μέσα προς τα έξω, από τα σκοτάδια της ψυχής προς το εκτεθειμένο σώμα των κοινωνικών ρόλων.
Κάθε παράθυρο στο οποίο στρέφεται η ηρωίδα, κάθε σπίτι, κάθε άνθρωπος, απελευθερώνει μια ιστορία της στιγμής, ένα επεισόδιο της πόλης. Κάθε ιστορία ορίζεται από την ώρα, το όνομα, την ηλικία και δυο τρεις γραμμές που σκιαγραφούν τον πρωταγωνιστή της. Το ένα μετά το άλλο, ένας κατακλυσμός από επεισόδια, που χρονικά απέχουν μόλις λίγα λεπτά μεταξύ τους, συγκρούονται με τη διαπεραστική ματιά της πρωταγωνίστριας είτε κατ’ ευθείαν, σαν ξαφνικός αντίπαλος, είτε ξώφαλτσα, όπως οι περαστικοί στον δρόμο, ή ακόμα, μέσα από κάποιον αναπάντεχο ρόλο. Όλοι αυτοί οι αφανείς ήρωες αγγίζουν ο ένας τον άλλον, χωρίς να το Aντιλαμβάνονται, ζούνε λίγο πιο πέρα από τον εαυτό τους, λίγο πιο πέρα από τους άλλους. Έχουν επαγγέλματα και προβλήματα ρουτίνας, όπως στην αληθινή ζωή. Όμως μια βαθιά, ακαταμάχητη κούραση χαρακτηρίζει τους πάντες. Οι περισσότεροι πεθαίνουν ή αλληλοσκοτώνονται, πεθαίνουν από βαρεμάρα, μοναξιά, απαρατήρητοι ή καταφρονεμένοι, ούτε για μια στιγμή δεν καταφέρνουν να γεμίσουν το κενό της μικρής ζωής τους. Κι όλοι παρακινούνται σε ό,τι κάνουν από μια ασίγαστη λαχτάρα για αγάπη· αλλά στο Σεξ ΙΙ η αγάπη είναι εκ των προτέρων αδύνατη, χαμένη.
Το Σεξ ΙΙ είναι μια δαιμονική αφήγηση πάνω στα απλούστερα πράγματα της ζωής, σε ρυθμό άγριου θρίλερ, ένα εκρηκτικό μίγμα κυνισμού και αχαλίνωτου χιούμορ που εντέλει επενεργεί στον αναγνώστη λυτρωτικά.
"Ο έρωτας σε μια εποχή σύγχυσης των πάντων"
Η Γερμανίδα Σιμπίλε Μπεργκ με την αφοριστική της πένα στο Σεξ ΙΙ επιτίθεται στην εγκλωβισμένη κοινότητα των κατοίκων μιας γερμανικής μητρόπολης, αποτυπώνοντας αποσπασματικά τη συλλογική συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά τη νέα χιλιετία. Το αποτέλεσμα είναι ένα αποκρουστικό κολάζ από ετερόκλιτες μεν, αλλά αφοπλιστικά ευθυγραμμισμένες στα τηλεοπτικά πρότυπα επιθυμίες, επαναληπτικές διαψεύσεις και συγγενείς παθολογίες: οι άνθρωποι της πόλης νοσούν, γι' αυτό και οι επιθυμίες τους είναι νοσηρές. Η ασθένειά τους θυμίζει επιδημία, χαρακτηρίζεται από την απώλεια κάθε ηθικού φραγμού και από την αδυναμία να σχετιστούν με τον διπλανό τους αλλά και με τον εαυτό τους με άλλο τρόπο πέρα από το σεξ. Ολοι αποθεώνουν το ασήμαντο, πιστά προσηλωμένοι στις επιταγές του τεχνητού λάιφ στάιλ -το οποίο συχνά μπερδεύουν με την ίδια τη ζωή- και όλοι μαστίζονται από έναν υπόγειο φόβο: τι θα απογίνουν αν ξαφνικά κολλήσουν τα βλέφαρά τους με κόλλα και σφαλίσουν, αν αποκλειστούν από την οθόνη και ο κόσμος αφανιστεί;
Αργυρώ Μαντόγλου. “Βιβλιοθήκη”, Ελευθεροτυπία, 15.02.08
Διαβάστε τη συνέχεια της κριτικής της Αργυρώς Μαντόγλου εδώ
Λίγο πριν έρθει στην Ελλάδα, ως επίσημη προσκεκλημένη στη ΔΕΒΘ 2009, η Σιμπίλε Μπεργκ, παραχώρησε μια μικρή συνέντευξη στο περιοδικό Διαβάζω, χαρακτηριστική του ειρωνικού ύφους και της ηθικής στάσης που εμπνέει και το Σεξ ΙΙ.
Διαβάστε τη συνέντευξη της Σιμπίλε Μπεργκ στον Οδηγό Ανάγνωσης όπου μπορείτε να διαβάσετε και τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
Δείτε επίσης την ανάγνωση του βιβλίου από την μπλόγκερ annabooklover εδώ.
|