To βιβλίο είναι μία κατάδυση στην άγνωστη ιστορία της εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη» (Δεκέμβριος 1977-Μάιος 1980) μέσα από 51 συνεντεύξεις, ανέκδοτους στίχους της Μαριανίνας Κριεζή που δεν πρόλαβαν να γίνουν λιλιπουπολιτικά τραγούδια, 73 χαμένα επεισόδια που εντόπισε ο συγγραφέας και εκατοντάδες ντοκουμέντα: έγγραφα, χειρόγραφα, παρτιτούρες, φωτογραφίες, ήχους, ταινίες, δημοσιεύματα κ.λπ.
Το βιβλίο ακολουθεί βήμα βήμα «την καλύτερη παιδική εκπομπή που έγινε ποτέ για μεγάλους» στους διαδρόμους και τα στούντιο της ΕΡΤ, στον Μαγεμένο Αυλό, στους λαβύρινθους της εξουσίας, στον ιδιωτικό και δημόσιο λόγο. Αποκαλύπτει τις αληθινές ιστορίες προσφιλέστατων τραγουδιών όπως το «Ρόζα Ροζαλία», το «Χρυσαλιφούρφουρο» και το «Δεν είμαστε Ζουλού».
Είναι ταυτόχρονα ένα ταξίδι στην αναγεννησιακή εποχή του Τρίτου Προγράμματος επί Μάνου Χατζιδάκι (1975-1982), εκεί που καλλιεργήθηκαν μερικές απ’ τις μεγαλύτερες προσδοκίες και αυταπάτες της Μεταπολίτευσης. Τότε που η καλλιτεχνική δημιουργία άνθισε - για λίγο – στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης, στην Ουτοπία.
Ξανασχεδιάζει το αποτύπωμα του αλλοτινού ραδιοφωνικού θαύματος στη συλλογική μνήμη. Γι’ αυτό έχει λόγο ύπαρξης σ’ ένα βιβλίο «για τη Λιλιπούπολη» η πρωτοφανής ανάλυση των 12+1 κρίσεων που σημάδεψαν το χατζιδακικό Τρίτο· γιατί ξέρουμε τον μύθο του αλλά όχι την ιστορία του. Ή ο φάκελος πολιτικών φρονημάτων του Χατζιδάκι, με δύο άγνωστες φωτογραφίες του έφηβου Μάνου, σε παράλληλη αφήγηση με το «φακέλωμα» που έκανε στους Λιλιπουπολίτες ο απαισιότατος δήμαρχος Χαρχούδας.
Το «Στον καιρό της Λιλιπούπολης» είναι αποτέλεσμα έρευνας που κράτησε πέντε χρόνια. Δεν είναι παιδικό βιβλίο. Δεν «νοσταλγεί». Είναι ένα χάρτινο ντοκιμαντέρ 350 σελίδων για σύγχρονους ενήλικες 18-70+ ετών. Διαβάζεται σα να βλέπεις καλογυρισμένη ταινία.
Διαβάστε εδώ τα περιεχόμενα και εδώ ένα ενδεικτικό κεφάλαιο του βιβλίου.
Παρακολουθήστε την παρουσίαση του βιβλίου, που έγινε την Τρίτη 14 Ιουνίου 2022 στο καφέ «Κήπος του Μουσείου» (στον περίβολο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου).
Ο συγγραφέας άνοιξε το Αρχείο του για το χατζιδακικό Τρίτο και την εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη», παρουσιάζοντας σπάνιες ηχογραφήσεις, παρτιτούρες, φωτογραφίες, βίντεο, δημοσιεύματα, αποσπάσματα συνεντεύξεων & ντοκουμέντα. Μια multimedia ξενάγηση στην πενταετή έρευνα που κατέληξε στη συγγραφή ενός χάρτινου ντοκιμαντέρ 352 σελίδων. Την εκδήλωση συντόνισε και προλόγισε ο δημοσιογράφος Γιάννης Ανδρουλιδάκης.
«Θέλει Χατζιδάκιδες για να φυτρώσουν τα Χρυσαλιφούρφουρα» Συνέντευξη του Γ. Αλλαμανή στη Ναταλί Χατζηαντωνίου για την Εφημερίδα των Συντακτών
Ο συγγραφέας αναφέρει ότι στόχος του ήταν να τεκμηριώσει ότι η «Λιλιπούπολη» είναι τα επεισόδιά της, μέσα στα οποία τα τραγούδια εντάσσονται με κάποια σεναριακή συνθήκη.
Πέντε χρόνια ήταν απαραίτητα στον δημοσιογράφο, ραδιοφωνικό παραγωγό και συγγραφέα Γιώργο Ι. Αλλαμανή για το βιβλίο του «Στον καιρό της Λιλιπούπολης», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Τόπος».
Το βεβαιώνει και ο ίδιος. «Η έρευνα πήρε μπρος το φθινόπωρο του 2016. Η συγγραφή ξεκίνησε στον νότιο Πάρνωνα τον Ιούνιο του 2020 και ολοκληρώθηκε στο Παγκράτι, στο μικρό ρετιρέ που ξενυχτάει, τον Σεπτέμβριο του 2021», λέει, ευγνώμων που τη δουλειά του προλογίζουν στην έκδοση ο Νίκος Κυπουργός, ο Γιώργος Μητρόπουλος και ο Σιδερής Πρίντεζης.
Στην πραγματικότητα ούτε η 5ετία ήταν μεγάλο διάστημα για αυτό το επίτευγμα, ούτε ο Αλλαμανής έχει ξεμπλέξει οριστικά από την έρευνα και την «περιοδεία» του στο γοητευτικό και άγριο σύμπαν της «Λιλιπούπολης»: η αναφορά σε κάθε πρόσωπο εκείνης της εποχής (1975-1981) που ο Χατζιδάκις βρισκόταν επικεφαλής στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, σε κάθε στοιχείο της οργασμικής ραδιοφωνικής-πολιτιστικής δραστηριότητας αλλά και του κοινωνικού και πολιτικού περίγυρου, όχι μόνο απαιτούσε συνέντευξη, μελέτη και τεκμηρίωση, αλλά έσπρωχνε τον Αλλαμανή ακόμα πιο μακριά στον εν πολλοίς ανεξερεύνητο «πλανήτη» μιας μυθικής και μυθοποιημένης ραδιοφωνικής Ιστορίας για την οποία η βιβλιογραφία είναι περισσότερο και από ισχνή.
Ας αφήσουμε όμως τον Αλλαμανή να τα αφηγηθεί ο ίδιος, ξεκινώντας από μια απαραίτητη «προειδοποίηση» που καταργεί μια τεράστια παρεξήγηση: η «Λιλιπούπολη» δεν ήταν μια εκπομπή για παιδιά. Ηταν όμως μια εκπομπή που μπορούσαν άνετα να παρακολουθήσουν και παιδιά.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ
Ν. Χατζηαντωνίου, Εφημερίδα των Συντακτών (14.05.2022)
Παρουσίαση του βιβλίου στην εκπομπή «Βιβλιοβούλιο» από την Σταυρούλα Παπασπύρου, Κανάλι της Βούλης (12.06.2022).
Ιστορία στο Κόκκινο, Επιστημονική Ομάδα «ΑΣΚΙ»
Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης συζητά με τον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Γιώργο Αλλαμανή για την Λιλιπούπολη, την περίφημη παιδική εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος της ελληνικής ραδιοφωνίας στη δεκαετία του ’70, με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του "Στον καιρό της Λιλιπούπολης. Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής" .
Εκκινώντας από τον Μάνο Χατζηδάκι και την συμβολή του στο ελληνικό ραδιόφωνο, οι δυο συνομιλητές αναφέρονται στις συνθήκες δημιουργίας της εκπομπής, στους συντελεστές της, στις αντιδράσεις που προκάλεσε λόγω του σχολιασμού της επικαιρότητας. Ένας φόρος τιμής σε μια παιδική εκπομπή που άνθησε και έσβησε στην πρώτη επταετία, μετά την πτώση της χούντας, της διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ακούστε την εκπομπή εδώ, Ιστορία Στο Κόκκινο, Επιστημονική Ομάδα «ΑΣΚΙ», 10.07.2022.
Παρουσίαση στην Καθημερινή, της Γ. Συκκά Η Λιλιπούπολη και το κοινωνικό κλίμα της μεταπολίτευσης
Εχουν περάσει 42 χρόνια από τότε που σταµάτησε η Λιλιπούπολη και έκτοτε έχουν γίνει για τη μυθική ραδιοφωνική πολιτεία του Τρίτου Προγράμματος και του Μάνου Χατζιδάκι αμέτρητα αφιερώματα, αλλά και δίσκοι και συναυλίες και αναμεταδόσεις.
Εχουν περάσει 42 χρόνια από τότε που σταµάτησε η Λιλιπούπολη και έκτοτε έχουν γίνει για τη μυθική ραδιοφωνική πολιτεία του Τρίτου Προγράμματος και του Μάνου Χατζιδάκι αμέτρητα αφιερώματα, αλλά και δίσκοι και συναυλίες και αναμεταδόσεις. Τι απέμενε πια να ειπωθεί; Διαβάζοντας την εξαιρετική μελέτη του Γιώργου Αλλαμανή «Στον καιρό της Λιλιπούπολης – Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής» (εκδ. Τόπος), διαπιστώνεις ότι απέμεναν να ειπωθούν τα πάντα!
Εξι χρόνια ερευνητικής κατάδυσης του καλού δημοσιογράφου σε εφημεριδοστάσια, βιβλιοθήκες και ιδιωτικά αρχεία, τεκμηρίωσης χρονολογιών και πληροφοριών, ψηφιοποιήσεων, δεκάδες συνεντεύξεις και χιλιάδες ντοκουμέντα μάς πρόσφεραν μια πολύτιμη εργασία όχι μόνο για τη Λιλιπούπολη, αλλά και για το Τρίτο, για το ίδιο το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα της μεταπολίτευσης.
Παρεμβάσεις από την κυβέρνηση, τη διοίκηση της ΕΡΤ, την ΠΟΣΠΕΡΤ, την ΕΣΗΕΑ, τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο κ.ά. υποδαύλισαν τις 12+1 κρίσεις του Τρίτου που καταγράφει ο Αλλαμανής. Σωματική έρευνα συνεργατών του Χατζιδάκι, καταλήψεις στούντιο, ομαδικές παραιτήσεις διαμαρτυρίας, από ακρότητες άλλο τίποτα, με τον τότε υφυπουργό Αθανάσιο Τσαλδάρη να διαμαρτύρεται στον κορυφαίο συνθέτη και διευθυντή του σταθμού ότι στη μυθική ραδιοφωνική πολιτεία οι νεαροί συνεργάτες του ασκούσαν «κομμουνιστική προπαγάνδα».
Κανένα πρόβλημα: ο Χατζιδάκις υπερασπιζόταν πάντα και τις πιο τολμηρές επιλογές τους, κυρίως αυτές. Αλλοι ήταν ήδη καταξιωμένοι, αρκετοί ελπιδοφόροι νέοι δημιουργοί και ερμηνευτές. Ο Αλλαμανής αφηγείται αρκετές από τις προσωπικές τους διαδρομές, μικρές ιστορίες μέσα στη μεγάλη ιστορία, που δείχνουν πώς οι ταλαντούχοι άνθρωποι ανθίζουν και σε αντίξοες συνθήκες, όταν τους στηρίζει μια φωτισμένη, ισχυρή προσωπικότητα.
Ο συγγραφέας σκιαγραφεί τα πορτρέτα και των ίδιων των ηρώων της Λιλιπούπολης, του Μπρίνη, της Οφης Σόφης, του Χαρχούδα, της Πιπινέζας, του Δυστροπόπιγγα, του δρ. Δρακατώρ – μέχρι και την «αόρατη γκαρνταρόμπα» τους. Αναφέρεται και στις παραπομπές σε ιστορικές προσωπικότητες, όπως η Φρειδερίκη, ή σε γεγονότα της επικαιρότητας που σατιρίζονταν ραδιοφωνικά, όπως η απόφαση της κυβέρνησης το 1979 να ζητάει πολιτικές πληροφορίες από τους στρατευσίμους.
Γραμμένο με ερευνητική σοβαρότητα, δημοσιογραφική πυκνότητα, αφηγηματική αμεσότητα και μετρημένο χιούμορ, το βιβλίο του Αλλαμανή λατρεύει τη Λιλιπούπολη, και γι’ αυτό δεν της χαρίζεται. Και τα λάθη και τις ανακολουθίες επεισοδίων καταγράφει. Στη διάρκεια της έρευνάς του, μάλιστα, ο συγγραφέας ανακάλυψε και χαμένες ηχογραφήσεις, που τις πρόσφερε εκεί όπου ανήκουν, στο αρχείο της ΕΡΤ.
Γράφει η Γ. Συκκά, Καθημερινή (08.06.2022)
Η Λιλιπούπολη είναι μια σπουδή στην ελευθερία Συνέντευξη του συγγραφέα στον Γιώργο Φλωράκη για την εφημ. Athens Voice
Ενδεχομένως η Λιλιπούπολη να απέτυχε ως απολύτως παιδικό πρόγραμμα. Κι αυτό γιατί τα νοήματα που περνούσαν μέσα από τα κείμενα ιδίως της Άννας Παναγιωτοπούλου, ήταν πολύ σύνθετα για να γίνουν κατανοητά από παιδιά προσχολικής ηλικίας. Όμως τελικά το γλυκό πέτυχε. Γιατί αγαπήθηκε από τους ενήλικες – και από κάποιους εφήβους, που έβλεπαν πρώτα-πρώτα στο πρόσωπο του Χατζιδάκι έναν άνθρωπο που είχε τον τρόπο να μιλά στην καρδιά τους. Κι ύστερα έβλεπαν στους ήρωες της Λιλιπούπολης ανοιχτούς δρόμους ονείρων.
Μέσα από το βιβλίο του Γιώργου Αλλαμανή περνάει η ταυτότητα της εποχής που γέννησε το Τρίτο του Χατζιδάκι για να γεννήσει κι αυτό με τη σειρά του έναν ολόκληρο κόσμο πολιτισμού και μαζί και τη Λιλιπούπολη. Ο συγγραφέας σκύβει πάνω απ’ όλες τις συγκρούσεις εκείνης της εποχής, εντός και εκτός του ΕΙΡΤ αλλά και πάνω απ’ όλες τις φάσεις, απ’ όλες τις διαφοροποιήσεις της ραδιοφωνικής εκπομπής που συγκινεί έντονα ακόμα και σήμερα, τους ακροατές που την έζησαν αλλά κι άλλους πολλούς, εντελώς καινούργιους. Το βιβλίο «Στον Καιρό της Λιλιπούπολης» είναι ό,τι πιο πλήρες έχει γραφτεί πάνω σ’ αυτή την εκπομπή. Ένα βιβλίο που δεν αφήνει τίποτα που να μην εξετάσει. (...)
Ποιες είναι οι κοινωνικές διαφορές ανάμεσα στη Θεία Λένα και στη Λιλιπούπολη;
Είναι προϊόντα δύο διαφορετικών εποχών. Η Αντιγόνη Μεταξά έρχεται από την αστική αντίληψη του Μεσοπολέμου, με κεκτημένη ταχύτητα από τον 19o αιώνα. Τα παιδάκια παίζουν-γελούν-τραγουδούν, είναι υπάκουα και φρόνιμα, τα αγόρια θα διαδεχθούν τον μπαμπά στην ειρήνη και τον πόλεμο, τα κορίτσια τη μαμά στην τεκνοποιία και το σπίτι. Η εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη», πάλι, φέρνει κάτι από την αύρα των παιδαγωγικών αντιλήψεων των sixties και των seventies. Αφήστε τα παιδιά ελεύθερα να εκφραστούν, δώστε τους απαιτητικά τραγούδια, όχι ένα πιανάκι με στίχους για βατραχάκια, διαχειριστείτε τους φόβους τους, μην τα αντιμετωπίζετε «σαν καθυστερημένους ενήλικες» που έλεγε κι ο Χατζιδάκις. Όμως αυτά είναι θεωρία. Στην πράξη η Λιλιπούπολη ποτέ δεν άρθρωσε ολοκληρωμένη και πειστική παιδαγωγική πρόταση για νήπια προσχολικής ηλικίας, όπως ήταν οι αρχικές προθέσεις των δημιουργών της. Έγινε –στην ωριμότητά της, γιατί βίωσε διαρκείς μεταμορφώσεις– κάτι άλλο, θαυμάσιο. Μια πολιτική μουσικοθεατρική ραδιοφωνική επιθεώρηση για μεγάλους, την οποία μέχρις ενός σημείου μπορούσαν να παρακολουθήσουν και παιδιά. Και πάλι, όχι για όλους τους μεγάλους. Κυρίως για όσους υιοθετούσαν τα κυρίαρχα αριστερόστροφα αφηγήματα της Μεταπολίτευσης.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ .
Γ. Φλωράκης, Athens Voice (31.05.22)
"Με τα πόδια μέχρι την αλήθεια", εκπομπή αφιέρωμα στο βιβλίο
Ακούστε εδώ την εκπομπή του Β' Προγράμματος "Με τα πόδια μέχρι την αλήθεια", όπου ο συγγραφέας συζητά με τη Λίνα Νικολακοπούλου και την Αλεξάνδρα Χριστακάκη, με αφορμή το βιβλίο, για την Μαριανίνα Κριεζή και για τους ομόκεντρους κύκλους που σχετίζονται με την εκπομπή: το “Τρίτο Πρόγραμμα”, τον Μάνο Χατζιδάκι, τις 12+1 κρίσεις στις σχέσεις του μουσικοσυνθέτη με την πολιτική εξουσία της περιόδου 1977-1982 και την μετατροπή μιας παιδικής εκπομπής σε πολιτική Επιθεώρηση για ενήλικες.
Συνέντευξη του συγγραφέα στην Πόλυ Κρημνιώτη για την εφημ. Αυγή Η «Λιλιπούπολη» ήταν ένα βαρκάκι που έγινε υπερωκεάνιο
Στον καιρό της «Λιλιπούπολης» συνέβαιναν πράγματα και θαύματα. Όχι ότι όλα έπνεαν πρίμα στη χώρα, ούτε είχε κοπεί ο ομφάλιος λώρος του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ από τους κυβερνητικούς θώκους. Αλλά στον πρώτο όροφο του πολυδαίδαλου κτηρίου ανέμιζε η παντιέρα του χατζιδακικού Τρίτου κι εκεί το πολιτιστικό μοντέλο που εφάρμοσε ο κορυφαίος συνθέτης άνθιζε ανάμεσα στη «Ρόζα Ροζαλία» και στο «Χρυσαλιφούρφουρο» επιδιώκοντας να κατακτήσει την καλλιτεχνική ουτοπία.
"Η ‘Λιλιπούπολη’ ήταν ένα βαρκάκι που έγινε υπερωκεάνιο" λέει σήμερα ο Γιώργος Ι. Αλλαμανής. Ο γνωστός δημοσιογράφος και ραδιοεπιτηδευματίας, όπως αυτοαποκαλείται, έχει κάθε λόγο να μιλάει για την εκπομπή-θρύλο. Πέντε χρόνια περπάτησε όλα εκείνα τα μονοπάτια που ξεκινούν ή οδηγούν στη «Λιλιπούπολη», ανέσκαψε, άκουσε, έψαξε, βρήκε, μελέτησε και εντέλει στοιχειοθέτησε το πορτρέτο αυτού του ερτζιανού "θαύματος" που εξακολουθεί στοιχειώνει τη συλλογική μνήμη.
Ωστόσο, το βιβλίο του "Στον καιρό της Λιλιπούπολης. Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομής" (εκδόσεις Τόπος) δεν περιορίζεται στην εκπομπή ούτε εκπίπτει στη νοσταλγία. Αντιθέτως, σαν ένα "χάρτινο ντοκιμαντέρ" για ενήλικες, κοιτάει κατάματα τη Μεταπολίτευση, ανασύρει την ιστορία πίσω από τον μύθο του χατζιδακικού Τρίτου Προγράμματος, αφηγείται ιστορίες για τη θρυλική εκπομπή και βοηθάει να ξετυλίξουμε καρέ-καρέ μερικές από τις μεγαλύτερες προσδοκίες και αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν στα λαγκάδια της «Λιλιπούπολης». Για όλα αυτά μιλάει ο Γιώργος Ι. Αλλαμανής και μας δωρίζει ταυτόχρονα τη "Μελανία", τους ανέκδοτους στίχους της Μαριανίνας Κριεζή που δεν πρόφτασαν να γίνουν λιλιπουπολικό τραγούδι, αλλά ευτυχώς δεν χάθηκαν όταν κόπηκε η εκπομπή.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ
Π. Κρημνιώτη, Αυγή (15.05.22)
Συνέντευξη στον Θεοδόση Μίχο για το news247 “Η Λιλιπούπολη στην ωριμότητά της ήταν μια αριστερόστροφη ραδιοφωνική επιθεώρηση”
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας μιλάει στο Magazine με αφορμή το βιβλίο “Στον καιρό της Λιλιπούπολης”, μία πολύτιμη έρευνα για την ανεπανάληπτη ραδιοφωνική εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος επί Μάνου Χατζιδάκι.Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας μιλάει στο Magazine με αφορμή το βιβλίο “Στον καιρό της Λιλιπούπολης”, μία πολύτιμη έρευνα για την ανεπανάληπτη ραδιοφωνική εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος επί Μάνου Χατζιδάκι.
«Η Λιλιπούπολη αποτελούσε μία πρόταση ειλικρινή, που σεβόταν τα παιδιά» δήλωνε ο Νίκος Κυπουργός στο Magazine με αφορμή την περσινή συναυλία του στο Ηρώδειο με τα τραγούδια της αξεπέραστης ραδιοφωνικής εκπομπής (μέσω της οποίας, σύμφωνα με τον ιθύνοντα νου της, Μάνο Χατζιδάκι, «για πρώτη φορά κάποιοι μιλούσαν στα παιδιά υπεύθυνα, με καθαρή ποιητική γλώσσα, θίγοντας θέματα που βασανίζουν και πονάνε τον τόπο, και όχι σαν εκπαιδευτικοί ή γονείς ανόητοι, που συμπεριφέρονται στα παιδιά λες και αποτείνονται σε υπανάπτυκτους και ατελείς οργανισμούς, με θέματα ανώδυνα και γλώσσα απονεκρωμένη και συμβατική»), εκφράζοντας όμως με ειλικρίνεια και τον προβληματισμό του: «Την απήχηση δεν την είχαμε υποψιαστεί. Αλλά πολλές φορές, όσο κι αν χαίρομαι για τη διαχρονικότητα της Λιλιπούπολης, αναρωτιέμαι: είναι άραγε καλό που δεν ξεπεράστηκε;».
Το πρώτο επεισόδιο μεταδόθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1977 και το τελευταίο στις 2 Μαΐου 1980, η όλη ιστορία δηλαδή διήρκεσε ούτε καν δυόμιση χρόνια. Ο δημοσιογράφος Γιώργος Ι. Αλλαμανής χρειάστηκε μία πενταετία για να ολοκληρώσει το βιβλίο «Στον καιρό της Λιλιπούπολης - Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής» (εκδ. Τόπος).
«Πρώτη συνέντευξη με την Κρίστη Στασινοπούλου, 51η και τελευταία με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο» σημειώνει στον πρόλογο. «Καταδύσεις σε εφημεριδοστάσια, βιβλιοθήκες και ιδιωτικά αρχεία, τεκμηρίωση χρονολογιών και πληροφοριών, ψηφιοποιήσει, έξι επαναριθμήσεις επεισοδίων, καθημερινά δρομολόγια σ’ ένα σύμπαν από χιλιάδες ντοκουμέντα».
Πρόκειται για μια μακρά και εξαντλητική έρευνα που ο συγγραφέας, τέσσερις και πλέον δεκαετίες αφότου έπεσε η αυλαία της Λιλιπούπολης, ελπίζει ότι θα αποκαλύψει σε όσους την αγαπούν γιατί ξέρουν τα τραγούδια της, «ένα αναγεννησιακό χατζιδακικό Σύμπαν που αναβόσβηνε επί επτά χρόνια στον πρώτο όροφο του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ, εκεί που δέσποζε το μισογκρεμισμένο κάστρο του δόκτορα Δρακατώρ και του Τρίτου Προγράμματος επί Μάνου». (...)
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ
Θ. Μίχος, news 247 (18.06.2022)
Παρουσίαση του Γιώργου Χαρωνίτη στο Κοσμοδρόμιο Το καινούριο βιβλίο του Γιώργου Ι. Αλλαμανή αναλύει το ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό και, κυρίως, πολιτισμικό κλίμα μιας εποχής που συνδέετει άρρηκτα με τον Μάνο Χατζιδάκι
(...) Το βιβλίο του Γιώργου Ι. Αλλαμανή «Στον καιρό της Λιλιπούπολης» υποτιτλοφορείται «η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής», όμως υπερβαίνει κατά πολύ τον μύθο αυτό και γίνεται μια ωραία ακτινογραφία και ανάλυση μιας εποχής που κάποιους, κυριολεκτικά, μας σημάδεψε ανεξίτηλα και ποικιλοτρόπως. 350 μεγάλες πυκνογραμμένες σελίδες με εξαιρετική αφήγηση, πλήρεις με φωτογραφίες, εικόνες, σχέδια, πίνακες κ.λπ. που καλύπτουν τόσο την ίδια την εκπομπή σε όλες τις φάσεις της και την εξέλιξή της (1977-1980) από δυνητικά παιδική εκπομπή σε πλήρες radio play για νέους που ωριμάζουν και ενηλικιώνονται με μεγάλες ταχύτητες αλλά δεν χάνουν εντελώς την παιδική τους τρυφερότητα. Στο κάδρο είναι η μεταπολίτευση και όλη η περίοδος των προσμονών που ακολουθήθηκε από το ραντεβού με την ιστορία που έφερε η δεκαετία του ’80. Ανάμεσά τους στέκει η Λιλιπούπολη και όλος ο θίασος των ηρώων της που δεν αποτελεί παρά μιαν ακριβή αποτύπωση της κοινωνίας μας μέσα στα όρια της ελευθερίας – ή της ψευδαίσθησής της – που προσφέρει το δικό μας «γαλατικό χωριό», το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι. Δεν πρόκειται για μυθοποίηση – ούτε όμως και για απομυθοποίηση. Το Τρίτο εξακολούθησε να λειτουργεί εξίσου καλά και μετά την αποχώρηση (παρά εκδίωξη!) του Μάνου, δεν στάθηκε όμως δυνατόν –και αρκετό – για να αποτρέψει την βαθμιαία μετατροπή της κοινωνίας μας σε σκυλάδικη, πράγμα που ήδη είχε δρομολογήσει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα κυρίως από τη δεύτερη τετραετία του και μετά.
Το βιβλίο «Στον καιρό της Λιλιπούπολης» του Γιώργου Ι. Αλλαμανή σε πρώτη φάση το ρούφηξα κυριολεκτικά – κυρίως γιατί ίσως ήθελα να καθαρίσω γρήγορα με τις μνήμες και τα κενά που κουβαλούσα. Στη συνέχεια άρχισα να το μελετώ, να μπαίνω στα appendixes, στις εικόνες, στις αποδελτιώσεις και στα ντοκουμέντα του που είναι τόσο όμορφα και καίρια τοποθετημένα χάρη στη σελιδοποίηση της Μάγδας Διαλεκτού, που μοιράζεται με τον Αλλαμανή ένα μεγάλο μέρος της δημιουργίας του βιβλίου που περιγράφεται και ως «ντοκυμαντέρ σε χαρτί. Μέσα από τις σελίδες του γνώρισα ακόμα πιο βαθιά και όλους τους ήρωες μιας εποχής και μιας εκπομπής που έζησα έντονα. Ακόμα και τον φάκελο του Μάνου Χατζιδάκι είδα! Και όχι, δεν ένιωσα καμιά νοσταλγία, δεν θέλησα να βρω και να ακούσω κανένα επεισόδιο από τότε και καλώς έκανα που δεν πάτησα ποτέ το rec του φοιτητικού μου κασετοφώνου εκεί στο διαμερισματάκι της Πάτρας – ενώ το «Court and Spark» της Joni Mitchell πρέπει να είναι ακόμα καταχωνιασμένο σε κάποιο συρτάρι της παλιάς μου βιβλιοθήκης μαζί με άλλες κασέτες.
Διαβάστε εδώ την βιβλιοκριτική
Γ. Χαρωνίτης, kosmodromio.gr (25.06.2022)
Παρουσίαση στο Βήμα από τον Μάρκο Καρασαρίνη Η θρυλική ραδιοφωνική «Λιλιπούπολη» αναβιώνει μέσα από μια βιογραφία που αναδεικνύει τόσο το όραμα και τους ανθρώπους που τη δημιούργησαν όσο και τη διασύνδεση με την εποχή της
(...) Ο Γ Γιώργος Αλλαμανής καταγράφει λεπτομερειακά τη σταδιακή στελέχωση της εκπομπής και μέσω αυτής τη διαμόρφωση των χαρακτήρων, την αλληλεπίδραση μουσικών και ηθοποιών, την έμπνευση και τις εντάσεις, θέσεις, αντιθέσεις και συνθέσεις μιας δημιουργικής διαδικασίας. Οι λεπτομέρειες της θητείας του Χατζιδάκι, οι καινοτομίες του και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν σε διοικητικό και κυβερνητικό επίπεδο είναι γνωστές, εδώ όμως πρέπει να ειπωθούν ξανά γιατί έχουν διττό ρόλο: από τη μια πλευρά αποτελούν τη σκηνή στην οποία παίζεται η εκπομπή, από την άλλη συνιστούν ταυτόχρονα το φόντο των πολιτικών και πολιτισμικών εξελίξεων στην πρώτη δεκαετία της Μεταπολίτευσης. Την ελληνική κοινωνία απασχολούν απεργίες, καταλήψεις, κομματικές συγκρούσεις για τον έλεγχο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, θαυματουργές θεραπείες, η ευρεία διάδοση του ροκ, η ανάδυση του ΠαΣοΚ, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η επερχόμενη ένταξη στην ΕΟΚ, φαινόμενα των οποίων ο απόηχος περνά μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων της «Λιλιπούπουλης». Και η απήχησή της δεν είναι διόλου αμελητέα. Οι έπαινοι και οι επικρίσεις του Τύπου που παραθέτει ο συγγραφέας, πέρα από αναγνώριση της ποιότητας ή «αντιπολίτευση» στις χατζιδακικές επιλογές, υπενθυμίζουν την πρόσληψη ραδιοφώνου και τηλεόρασης ως δεικτών πολιτισμικής στάθμης: το έχουμε ξεχάσει σήμερα, αλλά κάποτε εκπομπές και σειρές δεν ήταν απλές παραγωγές, ήταν γεγονότα. (...)
(..) Το ότι Στον καιρό της Λιλιπούπολης είναι όχι μόνο έργο αγάπης αλλά και καρπός πολύχρονης συστηματικής έρευνας είναι φανερό από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Η τεκμηρίωση είναι εξαντλητική, οι συνεντεύξεις των συντελεστών καίριες, το εικονογραφικό υλικό άφθονο, τα απρόοπτα και το backstage απολύτως χαρακτηριστικά προσώπων και πραγμάτων. Βιογραφία ως σύλληψη, υποδειγματική ως εκτέλεση, αποδίδει με ακρίβεια όλη την αύρα και την πρωτοτυπία της ίδιας της Λιλιπούπολης.
Διαβάστε την παρουσίαση εδώ
Γράφει ο Μ. Καρασαρίνης, Το Βήμα (27.09.2022)
Παρουσίαση στη Lifo από τον Φώντα Τρούσα Γιώργος Ι. Αλλαμανής: Στον καιρό της Λιλιπούπολης
Ένα αξιόλογο βιβλίο που εξετάζει τη θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή (1977-1980) μέσα στο ευρύτερο Τρίτο Πρόγραμμα, επί διεύθυνσης Μάνου Χατζιδάκι.
Ο Γιώργος Ι. Αλλαμανής γνωστός δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας. Με αυτή την τελευταία ιδιότητά του μάς είχε απασχολήσει πριν από αρκετά χρόνια (2000), μέσω του πολύ καλού βιβλίου του «Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου / Δίχως Καβάτζα Καμιά» [«Νέα Σύνορα» - Α.Α Λιβάνη], για να επανέλθει τώρα (2022) με την δεύτερη συγγραφική-ερευνητική εργασία του, που τιτλοφορείται «Στον Καιρό της Λιλιπούπολης / Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής» και η οποία κυκλοφορεί, τώρα, από τις Εκδόσεις Τόπος. Το βιβλίο είναι μεγάλου σχήματος, αναπτυγμένο σε 350 σελίδες.
Πιθανώς να αναρωτηθεί κάποιος... 350 σελίδες για την «Λιλιπούπολη»; Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η αφορμή και το κυρίως μενού του βιβλίου είναι η συγκεκριμένη ραδιοφωνική εκπομπή, όμως στην πράξη το βιβλίο εκτείνεται και πέρα από τα όρια της «Λιλιπούπολης» (19 Δεκεμβρίου 1977 – 2 Μαΐου 1980), έξω από το... πολεοδομικό σχέδιό της.
Μάλιστα αυτά τα όρια είναι αδιευκρίνιστα και μπορεί να πηγαίνουν πολύ πίσω στο χρόνο, ακόμη και στην περίοδο της Κατοχής ή και πιο πριν ακόμη.
Γενικώς, ο Γ.Ι. Αλλαμανής δεν έχει θέμα με τα χρονικά όρια, μεγεθύνοντας ακόμη και σε γεγονότα και καταστάσεις του απώτερου χθες, που μπορεί να έχουν άλλοτε χαλαρή και άλλοτε πιο στενή σχέση με το κυρίως θέμα του.
Διαβάστε την παρουσίαση εδώ
Γράφει ο Φ.Τρούσας, Lifo (19.06.2022)
Συνέντευξη στον Γιώργο Σταυρακίδη για το parallaximag
Δεν πάει καιρός που πήρα στα χέρια μου το εξαιρετικό βιβλίο «Στον καιρό της Λιλιπούπολης» του δημοσιογράφου Γιώργου Ι. Αλλαμανή, με κεντρικό του θέμα την θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος, την τριετία 1977 – 1980 υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι και η επιθυμία μου ήταν, να μιλήσω μαζί του για όσα βρήκε στην έρευνα του και έγραψε.
Ένα πολύτιμο υλικό που ζωντανεύει την εποχή εκείνη, εντός και εκτός ραδιοφώνου, βάζοντας φως σε γεγονότα και πρόσωπα που συνέθεσαν την διαχρονικότητα της «Λιλιπούπολης» μέσα σε έναν εξαιρετικό τόμο που φτιάχτηκε ως ιστορικό κόσμημα 350 σελίδων, που ενημερώνει και ταξιδεύει τον αναγνώστη.
Ο Γιώργος Ι. Αλλαμανής, είναι δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας του βιβλίου «Στον καιρό της Λιλιπούπολης» [Εκδόσεις Τόπος], καθώς και του βιβλίου «Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου / Δίχως Καβάτζα Καμιά» [Νέα Σύνορα - Α.Α Λιβάνη] που κυκλοφόρησε το 2000 και, όπως μου αποκαλύπτει, σκέφτεται να ξανατυπώσει.
Με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του, ο Γιώργος Ι. Αλλαμανής μιλάει στην Parallaxi για την απόφαση του να καταγράψει την ιστορική συνύπαρξη όλων αυτών των ανθρώπων, για την έρευνα που έκανε, τα ντοκουμέντα που ανακάλυψε και παραθέτει στις σελίδες και την εποχή, που τον γοητεύει για να ψάξει και να γράψει στο επόμενο βιβλίο του. (...)
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ
Γράφει ο Γ. Σταυρακίδης, www.parallaximag.gr (21.06.2022)
Συνέντευξη στη Φ. Λαμπρίδη για το tvxs Δεν μπορώ να φανταστώ, ούτε να αντέξω, μια κοινωνία που τμήματά της δεν εμπνέονται από ουτοπίες
Ο Αλλαμανής, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας, ζορίζεται με τη μυθολογία. «Προτείνω να προσεγγίζουμε τους μύθους μας – και τον Χατζιδάκι - στις ανθρώπινες διαστάσεις τους και μέσα από τεκμήρια. Ίσως έτσι τους αγαπήσουμε ξανά, χωρίς να μειώνεται η αξία τους. Αλλιώς τσαλαβουτάμε στο βουρκάρι του copy/paste και των emoticons.» λέει στο tvxs.gr με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου.
Αυτή η εστίαση του ερευνητή στην αληθινή ροή των γεγονότων χωρίς ωραιοποιήσεις, είναι που με είχε συγκινήσει και στο πρώτο του βιβλίο για τον Άσιμο «Δίχως Καβάτζα Καμιά» γιατί τελικά από μια σοβαρή έρευνα, προκύπτει κάτι μεγαλύτερο από την αξία του μύθου που ακολουθεί κάποιες προσωπικότητες.
Η μυθιστορηματική ζωή με τις σκιές και τις αχτίδες φωτός, αλλά συχνά και μια δράση ανθρώπινη κοινωνική και καλλιτεχνική, που ορίζει τον πήχη για το τι είναι δυνατό να βιώσουμε και να χτίσουμε συλλογικά, όπως η περίπτωση Χατζιδάκι και το συλλογικό έργο Λιλιπούπολη. Η εξαιρετική έρευνά του, μας προσγειώνει στην εποχή του Χατζιδακικού Τρίτου Προγράμματος, να εργαστήρι ιδεών και ζυμώσεων (τη μήτρα του ραδιοφώνου στα χρόνια της μεταπολίτευσης όπως γράφει στον πρόλογο του ο Γ. Μητρόπουλος).
Μας συστήνει τους δεκάδες συμμετέχοντες πιάνοντας το νήμα από το προσωπικό τους background, μας θυμίζει το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα μέσα στο οποίο ξεφύτρωσαν τα χρυσαλιφουρφουρα με ντοκουμέντα που συνοδεύουν κάθε σελίδα του βιβλίου και αποκαλυπτικές συνεντεύξεις. Αποκαλύπτει με ποιον τρόπο η ελευθερία που έδωσε ο Χατζιδάκις στους 150 ανθρώπους που πέρασαν από τα λαγκάδια της Λιλιπούπολης να εκφραστούν καλλιτεχνικά και πολιτικά, απέδωσε καρπούς και μετακίνησε τις τεκτονικές πλάκες της ραδιοφωνίας και της κοινωνίας.
«Το magic bus είναι το Τρίτο, η Λιλιπούπολη είναι μόνο ένα από τα φωτεινά του παράθυρα» γράφει ο Αλλαμανής. Ένα τόσο φωτεινό παράθυρο, που περιέγραψε την πολιτική πραγματικότητα, πηγαίνοντας πάντα ένα βήμα παρακάτω. «Οι πολιτικοί φάκελοι πρώτα διαβάζονται δημόσια και μετά καταστρέφονται. Δυστυχώς στην Ελληνική πραγματικότητα αυτό δεν έγινε ποτέ. Κάθαρση για τους φακέλους έγινε μόνο στη Λιλιπούπολη» λέει στον Αλλαμανή ο Ν. Ζηργάνος μιλώντας για τον Χαρχούδα που είχε φακελώσει αντιπάλους και δικούς του.
Ο Αλλαμανής όμως μας πρόσφερε και κάτι ακόμα εκτός από την πρώτη ενδελεχή έρευνα μετά από 45 χρόνια για το Χατζιδακικό Τρίτο. Επαναπάτρισε στην ΕΡΤ 73 επεισόδια που βρήκε από προσωπικά αρχεία ακροατών. Ούτε η δισκογραφία, ούτε η ΕΡΤ είχε φροντίσει να τα ψάξει νωρίτερα. (...)
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ
Συνέντευξη στη Φ. Λαμπρίδη για το tvxs (11.07.2022)
Παρουσίαση σε Αναγνώστη από τον Γ.Ν. Μπασκόζο
Και αν ήσαστε νεότεροι και δεν ακούσατε ποτέ Λιλιπούπολη, αυτό το σουρεαλιστικό ραδιοφωνικό σίριαλ εντούτοις θα σας ενδιαφέρει γιατί είναι η μελέτη μιας εποχής. Αυτής της μεταπολίτευσης, της πιο συκοφαντημένης αλλά και δημιουργικής εποχής που χαρακτήρισε το πέρασμα της χώρας σε μια ήπια, κανονική αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με όλες τις πληγές που έσερνε μαζί τη από την επάρατο δικτατορία. Η Λιλιπούπολη είναι η επιτομή μιας μάχης του καινούργιου που γεννιέται με το παλιό που αιμορραγεί. Εμπροσθοφυλακή σε αυτή την δημιουργική ραδιοφωνική, και όχι μόνον περίοδο, το φωτεινό αστέρι του Χατζηδάκι. Μια χρυσή τριετία (1977-1980) όπου το ραδιόφωνο έψαχνε ένα νέο ρόλο μέσα από συμπληγάδες και οπισθοδρομήσεις. Ο Μάνος Χατζιδάκις και οι συνεργάτες του έδωσαν μια μάχη που έληξε άδοξα αλλά έδωσε δεκάδες νέες ιδέες στους επόμενους. Ο Γιώργος Αλλαμανής με την επιμέλεια ενός δημοσιογράφου και με την απαιτητικότητα ενός ερευνητή συγκέντρωσε τα δεδομένα των τεσσάρων εποχών που χαρακτήρισαν την Λιλιπούπολη, παρουσιάζοντας τις διαμάχες των συντελεστών με την εξουσία και τις καθεστηκυίες απόψεις ενώ ανέδειξε τη φρεσκάδα των συντελεστών της εκπομπής που αργότερα γνωρίσαμε και με το δικό τους σπουδαίο έργο. Βιβλίο- σταθμός!
Γιάννης Ν. Μπασκόζος Αναγνώστης, Ιούλιος 2022
Παρουσίαση στο The Books Journal
Ακόμα και αν γνωρίζετε την Λιλιπούπολη μόνο απ' τα τραγούδια του δίσκου και διόλου απ' τις εκπομπές της, πιστεύω πως θα βρείτε συναρπαστικό αυτό το εξαιρετικό λεύκωμα, αφήγημα και ντοκουμέντο, έργο μεγάλης αγάπης, εξαντλητικής έρευνας και πολύπλευρης μελέτης του Γιώργου Αλλαμανή. Ταύτα τεκμαίρονται όχι μόνον από τις 51 συνεντεύξεις που ο ίδιος διεξήγαγε με συντελεστ/ρι/ες της θρυλικής «παιδικής» εκπομπής του χατζιδακικού Τρίτου και άλλες/ους περί αυτήν γνώστ/ρι/ες· τους κατατοπιστικούς πίνακες που αποτυπώνουν καταλεπτώς τα σωζόμενα επεισόδια, τα 66 τραγούδια, κ.ά.· αλλά, πρωτίστως, από το ύφος και το χιούμορ του συγγραφέα· και, βεβαίως, τη δομή και το περιεχόμενο του βιβλίου, με την πρισματική εξέταση του φαινομένου «Λιλιπούπολη»: ως προς το Τρίτο και Χατζιδάκι, τους ποικίλους εχθρούς και τις περιπέτειές της κατά τις τέσσερις «εποχές» της (19771980), και τον έως σήμερα αντίκτυπό της.
The Books Journal
Π.Ι., Ιούλιος 2022
Παρουσίαση στο Rolling Stone από τον Κ. Αγοραστό
Αποτέλεσμα κοπιώδους και εξονυχιστικής έρευνας πέντε χρόνων, το Στον καιρό της Λιλιπούπολης - Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής είναι κάτι μεγαλύτερο από την αφήγηση της ιστορίας μιας ραδιοφωνικής εκπομπής από τον αέρα του Τρίτου Προγράμματος (Δεκέμβριος 1977Μάιος 1980). Είναι ο συντονισμός μιας ομάδας ευφυών ανθρώπων και η πραγματοποίηση του οράματος τους με όρους απόλυτης καλλιτεχνικής ελευθερίας και σεβασμού προς τους ακροατές τους. Είναι η ανασύσταση μιας εποχής και μιας κοινωνίας εξαντλημένης από την Επταετία, πρόθυμης να δει το αντικαθρέφτισμά της μέσα σε μια ραδιοφωνική εκπομπή για παιδιά.
Στην καρδιά του βιβλίου βρίσκονται 51 συνεντεύξεις, ανέκδοτοι στίχοι της Μαριανίνας Κριεζή που δεν πρόλαβαν να γίνουν λιλιπουπολιτικά τραγούδια, 73 χαμένα επεισόδια που εντόπισε ο συγγραφέας και εκατοντάδες ντοκουμέντα: έγγραφα, χειρόγραφα, παρτιτούρες, φωτογραφίες, ήχοι, ταινίες, δημοσιεύματα. Ένα χάρτινο ντοκιμαντέρ 350 σελίδων, το οποίο θα ανασύρει μνήμες για τους μεγαλύτερους, θα φωτίσει τις ιστορίες αγαπημένων τραγουδιών και θα γίνει η αφορμή να επανασυσταθεί η Λιλιπούπολη σε νεότερους ακροατές.
Την επανατοποθετεί στο ιστορικό πλαίσιο του Τρίτου Προγράμματος επί Μάνου Χατζιδάκι (1975-1982), ακτινογραφώντας προσδοκίες και αυταπάτες της Μεταπολίτευσης.
Και στην καρδιά της καρδιάς του βιβλίου βρίσκονται ο ενθουσιασμός και το σκίρτημα του συγγραφέα μπροστά σε ένα δημιούργημα σπάνιας ευαισθησίας, μουσικής ευφυΐας και γλωσσοπλαστικού γλεντιού. Δεν «νοσταλγεί», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γιώργος I. Αλλαμανής, αλλά «διαβάζεται σαν να βλέπεις καλογυρισμένη ταινία».
Στα συν του βιβλίου και τα προλογικά σημειώματα από τον Νίκο Κυπουργό, τον Γιώργο Μητρόπουλο και τον Σιδερή Πρίντεζη. Στον καιρό της Λιλιπούπολης η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής Γιώργος I. Αλλαμανής προλογίζουν Νίκος Κυπουργός Γιώργος Μητρόπουλος Σιδερής Πρίντεζης.
Γράφει ο Κώστας Αγοραστός Rolling Stone, Ιούλιος 2022
"Αυθεντική ερευνητική δημοσιογραφία"
Παρουσίαση του βιβλίου στο reportersunited.gr
(...) Επιλέξαμε να φιλοξενήσουμε αυτό το κείμενο στο Reporters United, παρότι δεν συνηθίζει να δημοσιεύει παρουσιάσεις βιβλίων, θεωρώντας ότι η συγγραφή του βιβλίου εμπίπτει στην κατηγορία της ερευνητικής δημοσιογραφίας την οποία υπηρετούμε. Είθισται βέβαια – όχι άδικα- να θεωρούμε ερευνητική κυρίως τη δημοσιογραφία που αποκαλύπτει σκάνδαλα και κρυμμένα μυστικά. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν: το ερευνητικό πείσμα, η τεκμηρίωση, η τήρηση της δεοντολογίας, η σφαιρική ματιά, η κριτική στάση απέναντι στους μηχανισμούς της εξουσίας. Τέτοια στοιχεία ξεχειλίζουν στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Γράφει ο Χριστόφορος Κάσδαγλης (17/12/2022)
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
Παρουσίαση στην Εποχή από την Ν. Τρουλλινού
Οι νέες προοδευτικές γυναίκες της γενιάς μου πατούσαν το κουμπί του ραδιοφώνου, στο Τρίτο. Πρώτα η αισθαντική φωνή της Ρηνιώς Παπανικόλα, «Τα Τραγούδια της Γης», όπου εμείς, παιδιά του Θεοδωράκη και του Μπρεχτ, μάθαμε την Βικτώρια ντε λος Άνχελες, την Βιολέτα Πάρα και την Μερσέδες Σόσα, κι έπειτα το γνωστό σήμα: Λιλιπούπολη. Εδώ έπνεε ένας άλλος αέρας, το γέλιο ήταν η «συντροφία» και άλλωστε οι μνήμες από το Ελεύθερο Θέατρο στο Άλσος Παγκρατίου πολύ φρέσκιες ακόμη. Γνωστές οι φωνές των ηθοποιών της εκπομπής, αλλά και η «αίσθηση» της ψυχαγωγίας που σε ευφραίνει και σε βάζει να σκέφτεσαι, μαζί. Τότε έσκασαν κεφαλάκι και τα πρώτα μας παιδιά, κι αν η Λιλιπούπολη σίγασε στα ραδιοκύματα, στους παιδικούς σταθμούς μιας νέας γενιάς αναστέναζε χορεύοντας με το μικρό μπιζέλι τσιφτετέλι, από κοντά μπάμιες, μαρούλια, σπανάκι, ρόκα, βλήτα, η Αρκούδα η καφέ τρέχει μ’ έναν ξύλινο μπουφέ, ανάρπαστα τα πράσινα παπιγιόν στα παιδικά πάρτι όπου τα άσματα λαλούν, ο Χαρχούδας, ο Δρακατώρ και τα άλλα πλάσματα μεγάλωσαν ολόκληρη γενιά, εκείνη τουλάχιστον μιας ανερχόμενης μεσαίας τάξης με αριστερές περγαμηνές. Τα θαύμα σε όλο το Τρίτο πρόγραμμα είχε όνομα και επώνυμο, Μάνος Χατζηδάκις, «με γιώτα παρακαλώ».
Κι έρχεται τώρα, 2022, ένα βιβλίο, με τίτλο, «Στον καιρό της Λιλιπούπολης» και τον ακριβέστατο υπότιτλο «η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής», του Γιώργου Ι. Αλλαμανή, δημοσιογράφου, ράδιο - επιτηδευματία και γραφιά, να ταράξει τα νερά. Που σημαίνει όχι απλώς να φρεσκάρει τη μνήμη μας για τη θρυλική εκπομπή της παιδικής ζώνης του Τρίτου -που ήταν των ενηλίκων η χαρούμενη εμμονή- αλλά και να καταπιαστεί με πρόσωπα και καταστάσεις των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης σε τριακόσιες πενήντα σελίδες μεγάλου μεγέθους. Η ιδέα του συγγραφέα και η έρευνα ξεκινάει από το 2014, το βιβλίο δουλεύεται συνεχώς επί πέντε χρόνια. Φτάνει να το ξεφυλλίσουμε -αλλά κυρίως να το διαβάσουμε- για να καταλάβουμε τον τεράστιο όγκο της δουλειάς: δημοσιεύματα της εποχής για την πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική ατμόσφαιρα και πως ο Χατζηδάκις αναλαμβάνει το Τρίτο, οι κρίσεις στις σχέσεις Χατζηδάκι και κεντρικής εξουσίας, ο μύθος χωρίς φτιασίδια (καταπληκτική η περιγραφή πως ο Φλωρινιώτης φθάνει στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής να «άδει») δηλαδή όλη η πορεία από την πρώτη στιγμή στο Χατζηδακικό Τρίτο, τα γεννητούρια της εκπομπής, η εφηβεία, η ενηλικίωση, η έξοδος. Έγγραφα, παρτιτούρες, απίστευτες φωτογραφίες από τον Τύπο και λογής αρχεία, ταινίες, καταγραφή τα «213 σωζόμενα επεισόδια», 28+2 οι ηθοποιοί, τα 66 τραγούδια της Λιλιπούπολης, κι οι διασκευές ακόμη, και πενήντα μία συνεντεύξεις που έγιναν ειδικά για το βιβλίο. Το σημαντικότερο: η έκδοση ακολουθεί την έξυπνη λογική του κολάζ, δηλαδή καθώς η κεντρική έρευνα - αφήγηση ρέει, στην ίδια σελίδα, «τρέχει» το σκίτσο, η φωτογραφία, η πολιτική είδηση, ο στίχος του τραγουδιού, συνέντευξη που φωτίζει τη συγκεκριμένη παράγραφο, απόσπασμα από Πρακτικά της Βουλής, κι άλλα θαυμάσια υλικά. Κι επειδή η εποχή μάς πονάει κρατάω την αφήγηση του παραγωγού Γιώργου Μητρόπουλου, (σελ. 73), «Λέει ο Αβέρωφ στον Μάνο: “Κρύωσα κι έκατσα σπίτι μια βδομάδα, ένας νεαρός μετέδιδε κομμουνιστικά τραγούδια στο Τρίτο, νόμιζα ότι άκουγα Ράδιο Μόσχα”»…
Ν. Τρουλλινού,
Εφημ. Εποχή (04/12/2022)
Το βιβλίο στα "πιο σημαντικά γεγονότα του 2022" της Κοκκινης αλεπούς
(...) Δεν είναι απλώς η βιογραφία μιας εκπομπής, είναι ένα θησαυρός, που περιλαμβάνει όλες εκείνες τις μαγικές στιγμές που ενώθηκαν για να κάνουν αυτό που για πάντα θα θυμόμαστε ως “η πιο αυθεντική παιδική ραδιοφωνική εκπομπή στην Ελλάδα”, μια εκπομπή που ακόμα και σήμερα συνεχίζει να μαγεύει τα παιδιά-ακροατές, μέσα από τις αναμεταδόσεις, όταν τα ραδιόφωνα της ΕΡΤ θυμούνται να την ξαναμεταδόσουν. Το βιβλίο του Γιώργου Αλλαμανή αποτελεί την πληρέστερη έρευνα που έγινε ποτέ για τη Λιλιπούπολη και ίσως ένα από τα καλύτερα βιβλία έρευνας της χρονιάς.
Ζωή Κοσκινίδου
Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ (28/12/2022)
Το θαύμα της Λιλιπούπολης
Ένα βιβλίο του Γιώργου Ι. Αλλαμανή επιστρέφει
σε μια κορυφαία στιγμή του ελληνικού ραδιοφώνου (και όχι μόνο) γράφει ο Παναγιώτης Σωτήρης για το in.gr
Ξεκίνησε ως παιδική εκπομπή αλλά απέκτησε ένα εξαιρετικά πιστό κοινό στους ενήλικες. Κατάφερε να ακούγεται, αυτή και τα τραγούδια της, πολλά χρόνια μετά το ραδιοφωνικό τέλος της. Για τη δημιουργία της συναντήθηκε η δημιουργική τρέλα, το μεράκι και η φαντασία ανθρώπων μιας ολόκληρης γενιάς δημιουργών. Και όλα αυτά μέσα στο όραμα του Μάνου Χατζιδάκι για το τι συνιστά πολιτισμό.
Πάνω από 40 χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία κανονική μετάδοση εκπομπής της Λιλιπούπολης. Και όμως όχι μόνο τραγουδιούνται ακόμη τα τραγούδια της, αλλά εάν ξεκινήσεις να ακούς ένα επεισόδιο δύσκολα θα σταματήσεις να το ακούς μέχρι το τέλος. Και δεν θα σου φανεί ούτε «παρωχημένη», ούτε «εποχής», παρότι έχουν περάσει τόσα χρόνια.
Με την ιστορία αυτής της εκπομπής και των ανθρώπων που συνέβαλαν σε αυτή ασχολείται το βιβλίο του δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού Γιώργου Ι. Αλλαμανή, Στον καιρό της Λιλιπούπολης. Η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής ραδιοφωνικής εκπομπής, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος.
Το πείραμα Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα
Το βιβλίο του Αλλαμανή παρουσιάζει πρώτα από όλα τον ραδιοφωνικό «τόπο» όπου γεννήθηκε η Λιλιπούπολη: το Τρίτο Πρόγραμμα στην εποχή που τη διεύθυνσή του είχε ο Μάνος Χατζιδάκις.Ο Αλλαμανής παρουσιάζει όλον τον δημιουργικό οίστρο και την πρωτοποριακή οπτική που έφερε ο Χατζιδάκις, σε έναν σταθμό που ήταν συνώνυμος της σοβαροφάνειας και του συντηρητισμού.
Δεν «χαρίζεται» στον Χατζιδάκι, φροντίζοντας να υπενθυμίσει ότι πλάι στην ιδιοφυΐα υπήρχε και ο αυταρχισμός και οι συγκρούσεις και ενίοτε μια χαοτική αντίληψη του τι σημαίνει σχεδιασμού.
Δεν παραλείπει, όμως, να δείξει και τον τρόπο που πολεμήθηκε ο Χατζιδάκις, εντός και εκτός της τότε αποκλειστικά κρατικής ραδιοτηλεόρασης. (...)
Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ
Π. Σωτήρης για το in.gr (30/12/2022)
Ο Γιώργος Ι. Αλλαμανής μιλάει στην κάμερα του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟS και στον Νίκο Θρασυβούλου για το βιβλίο (12/07/23).
Ο Γιώργος Αλλαμανής εξηγεί στην εκπομπή του Σιδερή Πρίντεζη "Το Κλειδί του Sol" στο #defteroprogramma για το πως πέντε χρόνια συστηματικής έρευνας, συλλογής πλήθους ντοκουμέντων σπάνιου αρχειακού υλικού, δημοσιευμάτων εφημερίδων και περιοδικών, παρτιτούρων και φωτογραφιών, συμπυκνώνουν σε 350 σελίδες την ιστορία και όλα όσα σχετίζονται με τη δημιουργία της θρυλικής ραδιοφωνικής εκπομπής «Εδώ Λιλιπούπολη». Στην εκπομπή ακούγονται και ανέκδοτα ντοκουμέντα. Ακούστε εδώ το αρχείο της εκπομπής (''Το Κλειδί του Sol", defteroprogramma , 10.05.2022).
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του συγγραφέα στη Λαμπρινή Θωμά για το The Press Project (25.06.2022). Διαβάστε εδώ μια παρουσίαση του βιβλίου από τον Κώστα Μπαλαχούτη στο ogdoo.gr (24/2/2023).
Προσθήκη στο καλάθι
