ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ TOPOS PUBLICATIONS ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ TOPOS PUBLICATIONS
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΙΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΟΤΙΒΟ EBOOKS
Ars Cogitans
Comics / Graphic Novel
Cult Stories
Αθλητισμός / σειρά Ballpen
Αστυνομική Λογοτεχνία / Μυστηρίου
Βιογραφίες
Γελοιογραφίες
Δοκίμιο
Επιστημονική Φαντασία
Ερωτικό μυθιστόρημα
Εφηβική Λογοτεχνία
Θέατρο
Θεωρία / Εφαρμογές Τέχνης
Ιστορικό Μυθιστόρημα
Κλασική Λογοτεχνία
Κλασική λογοτεχνία / Λάμψη του Λόγου
Λευκώματα
Λογοτεχνικό Δοκίμιο
Μαγειρική
Μουσική
Μουσικολογία
Μυθιστόρημα
Παιδικό Βιβλίο
Ποίηση
Πολιτικό μυθιστόρημα
Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία
Σύγχρονη Ξένη Πεζογραφία
Τέχνη
Χρονογραφήματα
Αναζήτηση
Συγγραφείς
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Τίτλοι
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Περιοδικά
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΚΡΙΣΗ
ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
ΟΥΤΟΠΙΑ
ΣΥΝΑΨΙΣ
Πρακτορευόμενα
GRANT THORNTON
KOMMON
NEΔΑ
PUBLIC ISSUE
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΙΡΟΓΑ
ΙΔΡΥΜΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΙΕΘΣ
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κύπρου
ΣΥΝΑΨΕΙΣ
Links
Οδηγός Ανάγνωσης
Κατάλογοι
Τα νέα του Τόπου
Ουίλιαμ Μπάροουζ: Eκδήλωση-συζήτηση για το έργο του εμβληματικού Αμερικανού συγγραφέα, Παρασκευή 22 Μαρτίου στο Κομπραί
Τετάρτη 21/02 : ''Σα μαγεμένο το μυαλό μου'' εκδήλωση για το βιβλίο του Θανάση Σκρουμπέλου στον Πειραιά, «Στέκι του Λιμανιού της Αγωνίας»
Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου: ''Μπορεί η Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης;'' παρουσίαση του βιβλίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, Ναύπλιο:''8 μήνες που συντάραξαν την Ελλάδα'' παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Στρατούλη
''Sakis Papadimitriou Piano Diary'' Έκθεση Φωτογραφίας & πρώτη παρουσίαση της μονογραφίας
Σάββατο 30 Δεκεμβρίου: H συγγραφέας - λαογράφος Σούλα Μπόζη στην ΕΡΤ1
Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου: «Σα μαγεμένο το μυαλό μου»: Ρεμπετική βραδιά στο Πόρτο Κάγιο στην Αγία Παρασκευή
50% ΕΚΠΤΩΣΗ σε επιλεγμένα βιβλία φαντασίας, γνώσης και αναστοχασμού
Περισσότερα »
Το Γράμμα του Τόπου
Γράμμα του Τόπου
Δελτίο παραγγελίας

Εδώ μπορείτε να κατεβάσετε σε excel το δελτίο παραγγελίας των βιβλίων του Τόπου.

Όροι χρήσης

Παρακαλούμε, πριν την παραγγελία σας να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου, τους Όρους Χρήσης και πληροφορίες για την Προστασία Προσωπικών Δεδομένων.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ » Κλασική Λογοτεχνία
Τι να κάνουμε;

Τι να κάνουμε;

Τσερνισέφσκι Νικολάι

Μετάφραση: Μπακοπούλου Ελένη

Επιμέλεια: Μαραγκόπουλος Άρης

Σελ.: 480
Σχήμα: 15,3X23,8
ISBN: 978-960-6863-94-3
Τιμή: 18,70 €
Τιμή online: 17,00 €

::. Πολιτικό μυθιστόρημα


  Προσθήκη στο καλάθι

1η έκδοση: Νοέμβριος 2013

Στους αναγνώστες που επέλεξαν αυτό το βιβλίο προτείνουμε επίσης το μυθιστόρημα Απελευθέρωση του Άρτουρ Σνίτσλερ.

«Μια ατμόσφαιρα σεβάσμιας λατρείας δημιουργήθηκε γύρω από το Τι να κάνουμε. Διαβαζόταν όπως διαβάζονται τα τελετουργικά εκκλησιαστικά βιβλία – κανένα βιβλίο τού Τουργκένιεφ ή του Τολστόι δεν είχε ποτέ δημιουργήσει παρόμοια εντύπωση».

Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, Dar (=To δώρο) 1935-1937

Το Tι να κάνουμε; είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που έχει ως θέμα του την αλλαγή της κοινωνίας σε μια πιο ανθρώπινη, κοινοβιακού χαρακτήρα, που θα βασίζεται στην άνευ όρων ισότιμη θέση της γυναίκας με τον άντρα.

Το Τι να κάνουμε; είναι η ιστορία της ατίθασης Βέρα Πάβλοβνα, που δεν αρκείται στην κοινή μοίρα της συζύγου και νοικοκυράς. Βρίσκει συμπαράσταση στο πλευρό ενός φοιτητή της ιατρικής, του Λοπουχόφ, που καταφέρνει να τη «βγάλει» από το πιεστικό σπίτι των γονιών της ζητώντας τη σε γάμο. Έναν γάμο ανάγκης, που απελευθερώνει τη Βέρα αλλά συγκρατεί τους δυο τους σε μια παρατεταμένη φιλία, όπου η συναισθηματική/ ερωτική επαφή σχεδόν αποκλείεται. Η φιλία τους, όμως, βαθμιαία αναπτύσσεται σε γνήσια συντροφικότητα: οι δυο τους μοιράζονται τα ίδια όνειρα, τα ίδια βιβλία, το ίδιο κοινωνικό όραμα.

Η δραστήρια Βέρα στήνει ένα εργαστήριο ραπτικής, που καταφέρνει να λειτουργεί σε κοινοβιακή, ισότιμη βάση μεταξύ όλων των μελών του. Τα πράγματα δυσκολεύουν κάπως όταν η Βέρα ερωτεύεται τον Κιρσάνοφ, τον φίλο του Λοπουχόφ, που επίσης εμπνέεται από παρόμοιες ιδέες…

Η επίδραση του Τι να κάνουμε; στους διανοουμένους και τους συγγραφείς της εποχής υπήρξε δραστική: ο Ντοστογέφσκι, ο Τολστόι και ο Ναμπόκοφ έγραψαν βιβλία που συνομιλούν ευθέως με το μυθιστόρημα, η αναρχική φεμινίστρια Έμα Γκόλντμαν ίδρυσε στη Νέα Υόρκη μια κοπερατίβα στο πρότυπο εκείνης του βιβλίου, οι πολιτικοί στοχαστές Ρόζα Λούξεμπουργκ, Μαρξ, Ένγκελς, Πλεχάνοφ, Κροπότκιν, Λένιν εκδήλωσαν επανειλημμένα τον θαυμασμό τους γι’ αυτό. Πρόκειται για έργο που, κατά πολλούς έγκυρους κριτικούς, «εφοδίασε την ιντελιγκέντσια της εποχής με μια συναισθηματική δυναμική για την επανάσταση πολύ ισχυρότερη και από το Κεφάλαιο του Καρλ Μαρξ»!

Το μυθικό αυτό μυθιστόρημα μεταφράζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συνοδεύεται από εκτενές επίμετρο του επιμελητή της έκδοσης με πληροφορίες για την ιστορία του Τι να κάνουμε.

-----------------------------------

 Παρουσίαση του βιβλίου στο περιοδικό Unfollow   

«Το προλεταριάτο είναι μια ανερχόμενη τάξη. Δεν χρειάζεται τη μέθη ούτε σαν ναρκωτικό ούτε σαν διεγερτικό. Τη μέθη της σεξουαλικής ζωής και τη μέθη του αλκοόλ. [...] Χρειάζεται διαύγεια, διαύγεια, και ξανάδιαύγεια. Έτσι, επαναλαμβάνω: όχι εξασθένιση, όχι σπατάλη, όχι καταστροφή των δυνάμεων. Ο αυτοέλεγχος και η αυτοπειθαρχία δεν είναι μορφή σκλαβιάς, ούτε όσον αφορά τον έρωτα». Αυτά τα λόγια του Λένιν, από επιστολή του στην Κρούπσκαγια λίγα χρόνια πριν την συγγραφή του εμβληματικού Τι να κάνουμε (1903), ανακαλούν ένα άλλο εμβληματικό έργο της ρωσικής γραμματείας, το Τι να κάνουμε; του Νικολάι Τσερνισέφσκι.

Πράγματι, στο έργο του Τσερνισέφσκι, παρόλο που το κύριο μέρος της δράσης παρακολουθεί την ζωή της Βέρα Πάβλοβνα, την μετάβαση από την αυταρχικότητα του πατρικού σπιτιού στην κοινοβιακή ελευθερία ενός προτύπου υφαντουργείου, μέσα από τον έρωτά της πρώτα με τον Λοπουχόφ, έναν φοιτητή της ιατρικής με επαναστατικές ιδέες, και έπειτα με τον φίλο του Κιρσάνοφ, εντούτοις έχει στον πυρήνα του ένα δευτερεύον πρόσωπο: τον αυστηρό στις αρχές του και απαλλαγμένο από κάθε πάθος -όχι γιατί μισεί τις απολαύσεις, αλλά χάριν της ιερότητα του σκοπού της ανάπλασης του ανθρώπου που απαιτεί θυσίες- Ραχμέτοφ, έναν τουργκενιφικό Μπαζάροφ, χωρίς όμως το σαράκι του έρωτα. Αυτός ο ριγκορισμός που εισηγείται ο Τσερνισέφκσι, και παραλαμβάνει ο Λένιν, βρίσκεται στον αντίποδα της αστικής προτεσταντικής ηθικής: δεν περιφρονεί την απόλαυση, για να βρει ηδονή στην απάρνησή της ως σημάδι αυτεπιβεβαίωσης, αλλά την μεταθέτει στο μέλλον, εκεί όπου θα είναι προσβάσιμη στους όρους της από όλους και όχι από μια μερίδα προνομιούχων -με τον ίδιο τρόπο, mutatis mutandis, που ο εγελιανός Δούλος απαρνιέται την απόλαυση της χρήσης του πράγματος, για να αποκτήσει μέσω της κατεργασίας του, την οποία του αναθέτει ο Κύριος, μια θέσει εντέλει υπέρτερη αυτού.

Η πρόσφατη έκδοση, άρτια τόσο μεταφραστικά όσο και αναφορικά με την πλαισίωσή της, του Τι να κάνουμε του Τσερνισέφσκι έρχεται λοιπόν να καλύψει όχι μόνο ένα κενό στην μεταφρασμένη λογοτεχνία, αλλά πρωτίστως ένα κενό στην αλυσίδα της ιστορίας των ιδεών.

                                               Χρήστος Νάτσης, Unfοllοw, τχ. 27, Μαρτιος 2014

 

Παρουσίαση στην Εποχή από τον Κώστα Αθανασίου
Ο Ουτοπικός Σοσιαλισμός στη λογοτεχνία

Ο τίτλος του βιβλίου, Τι να κάνουμε;, είναι γνωστός κυρίως από το ομότιτλο βιβλίο του Β.Ι. Λένιν, το οποίο όμως εκδόθηκε περίπου 40 χρόνια μετά το έργο του Νικολάι Τσερνισέφσκι. Το Τι να κάνουμε; του Τσερνισέφσκι υπήρξε ένα βιβλίο εμβληματικό στην εποχή του, που σημάδεψε όχι τόσο τη λογοτεχνία της Ρωσίας όσο την πολιτική θεωρία και ζωή της χώρας.

Ο στοχαστής, συγγραφέας και πολιτικός αγωνιστής Νικολάι Τσερνισέφσκι γεννήθηκε το 1828. Φοίτησε στο ιεροδιδασκαλείο αλλά κατέληξε άθεος, το 1846 πήγε να σπουδάσει στην Αγία Πετρούπολη, όπου τελικά ανέλαβε αρχισυντάκτης του περιοδικού Σοβρεμένικ, έμαθε πολλές γλώσσες και ήρθε σε επαφή με τη λογοτεχνία αλλά και τη θεωρία της εποχής.

Ο Τσερνισέφσκι, επηρεασμένος από τις ιδέες του Φόιερμπαχ, του Μπελίνσκι, του Χέρτσεν και των ουτοπικών σοσιαλιστών, ανέπτυξε μια ελευθεριακή κοσμοθεωρία για μια σοσιαλιστική κοινότητα/κοινωνία που σε γενικές γραμμές ακολουθούσε τα μοντέλα του ουτοπικού σοσιαλισμού. Η μαχητική συγγραφική δραστηριότητα του Τσερνισέφκσι και η πολιτική του δραστηριότητα σύντομα τον έβαλαν στο στόχαστρο των αρχών.

Το 1862 συνελήφθη και φυλακίστηκε στο φρούριο του Πετροπαβλόφσκ. Έγκλειστος εκεί έγραψε το περίφημο κοινωνικό μυθιστόρημα Τι να κάνουμε;, το οποίο αποτελούσε μια απάντηση στο Πατέρες και παιδιά, του Τουργκένιεφ. Ο Τσερνισέφσκι υπέστη φυλακίσεις, εικονική εκτέλεση, καταναγκαστικά έργα, εξορία στη Σιβηρία. Αφέθηκε ελεύθερος το 1883, αλλά σύντομα, το 1889, πέθανε.

Στο Τι να κάνουμε; παρουσιάζεται λεπτομερώς η λειτουργία ενός κοινοβιακού/κολεκτιβιστικού μοντέλου, όταν η πρωταγωνίστρια Βέρα Πάβλοβνα, έχοντας ξεφύγει από τα δεσμά της οικογένειας και τις συνήθεις συμβάσεις του γάμου, αποφασίζει να δημιουργήσει ένα ραφτάδικο στηριγμένο στις αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας. Στην αρχή, η Βέρα Πάβλοβνα δίνει στις ράφτρες της μισθό κάπως μεγαλύτερο από τον συνηθισμένο, ο οποίος μάλιστα καταβάλλεται στην ώρα του. Στη συνέχεια, αρχίζει να μοιράζει με δίκαιο τρόπο τα κέρδη, ενώ ταυτόχρονα προτείνει στις ράφτρες να παίρνουν μόνες τους τις αποφάσεις για την πορεία του ραφτάδικου (με ομοφωνία) κι εκείνη να πάψει να είναι το αφεντικό και να γίνει απλώς ένα μέλος της ομάδας. Αρχίζει η συζήτηση για τη διανομή του κέρδους (ανεξάρτητα από την παραγωγικότητα της κάθε ράφτρας), ενώ σύντομα οι εργαζόμενες συνειδητοποιούν ότι τις συμφέρει περισσότερο και να ζουν μαζί, κι έτσι το ραφτάδικο μετατρέπεται και σε κοινόβιο. Εκεί, παράλληλα με τη δουλειά οργανώνονται μαθήματα και δραστηριότητες ψυχαγωγίας. Το βιβλίο μπαίνει στη ζωή τους, όταν αποφασίζεται, την ώρα που ράβουν, μία απ’ όλες να διαβάζει μεγαλόφωνα κάποιο βιβλίο, και αυτή η δραστηριότητα να λογίζεται και να πληρώνεται ως εργασία.

Έτσι, σιγά σιγά περιγράφεται το στήσιμο, η λειτουργία, οι δυσκολίες (κάπως εξιδανικευμένα) ενός μοντέλου που έχει αναφορά κυρίως στις απόψεις των θεωρητικών του ουτοπικού σοσιαλισμού, αλλά και στον ρωσικό αγροτικό κοινοτισμό. Ταυτόχρονα, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αποτυπώνονται διάφορες από τις ιδεολογικές συγκρούσεις της εποχής, μέσα από σχηματικούς χαρακτήρες-ιδεότυπους-φορείς αυτών των ιδεών (και μόνο η φιγούρα του ασκητικού αγωνιστή Ραχμέτοφ αρκεί για να πυροδοτήσει μια ολόκληρη σειρά συζητήσεων και ερμηνειών).

Ο Τσερνισέφσκι χρησιμοποιεί διάφορες αφηγηματικές τεχνικές, συνομιλώντας τόσο με τον αναγνώστη όσο και με τα πρόσωπα του βιβλίου. Ωστόσο, τo Τι να κάνουμε; δεν μπορεί να εξεταστεί (αποκλειστικά) μέσα από το πρίσμα της αξιολόγησης ενός λογοτεχνικού κειμένου. Η μορφή του μυθιστορήματος μοιάζει να επιλέγεται για να διατυπωθούν οι πολιτικές ιδέες και προτάσεις του συγγραφέα, με τρόπο πιο ζωντανό και εύληπτο. Έτσι, μια ματιά «καθαρής» λογοτεχνικής αποτίμησης θα μπορούσε να απορρίψει εύκολα το βιβλίο που, η αλήθεια είναι, δύσκολα συγκινεί ως μυθιστόρημα, έναν σημερινό αναγνώστη τουλάχιστον. Άλλωστε, το πολιτικό «προγραμματικό» στοιχείο ήταν εκείνο που υπήρξε καθοριστικό για τον τεράστιο αντίκτυπο που είχε το βιβλίο στον καιρό του αλλά και αργότερα.

Το Τι να κάνουμε; υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς επαναστάτες εκείνη την εποχή. Όπως μας πληροφορεί και το κατατοπιστικό επίμετρο του Άρη Μαραγκόπουλου, στον Τσερνισέφσκι αναφέρονταν στοχαστές όπως η Ρόζα Λούξεμπουργκ, η Κολοντάι, ο Κροπότκιν ή ο Πλεχάνοφ, ενώ η Έμα Γκόλντμαν ίδρυσε μια κοοπερατίβα που ακολουθούσε το μοντέλο του ραφτάδικου της Βέρα. Ανάμεσα στους φανατικούς αναγνώστες του ήταν και ο Λένιν που, ως γνωστόν, έδωσε τον ίδιο τίτλο σε βιβλίο που συνέγραψε το 1902. Επίσης με παρόμοιο τίτλο (Επομένως, τι να κάνουμε;) έγραψε ένα δοκίμιο ο Λ. Τολστόι. Οι απόψεις του Τσερνισέφσκι για την ισότητα ανδρών και γυναικών συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάδειξη του θέματος. Από την άλλη πλευρά, Οι σημειώσεις από το υπόγειο, του Ντοστογέφσκι, φαίνεται πως είναι η απάντηση του συγγραφέα στο Τι να κάνουμε; και στις απόψεις του Τσερνισέφσκι, γενικά, καθώς οι ιδέες του Ντοστογέφσκι βρίσκονταν στον αντίποδα από εκείνες του Τσερνισέφσκι.

Γράφει ο Κώστας Αθανασίου, epohi.gr, 13.05.2014

Παρουσίαση του βιβλίου στην Αυγή

(...) Το μυθιστόρημα (ίσως και η απίστευτη δημοσιότητά του) προκάλεσε την οργή της επίσημης, «ευγενούς» λογοτεχνίας της εποχής. Οι αντιδράσεις του φίνου αριστοκράτη Τουργκένεφ, του «μηχανικού των ανθρώπινων ψυχών», κόμη Τολστόι, και πολλών άλλων, ήταν ακραίες και καθόλου συναδελφικές. Η δημοσίευση του μυθιστορήματος στο περιοδικό «Σοβρεμένικ» έγινε η αιτία ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη ρωσική λογοτεχνία: Τολστόι, Τουργκένεφ, Φετ και άλλοι ζήτησαν από τον αρχισυντάκτη του περιοδικού, ποιητή Νικολάι Νεκράσοφ, να εκδιώξει το «γιο της πλύστρας» από τις σελίδες του. «Ο Τσερνισέφσκι βρωμάει κορέους!» έλεγαν και έγραφαν ο Τουργκένεφ και ο Τολστόι. «Μου έπεσαν τ' αφτιά, όταν διάβασα αυτό το μυθιστόρημα», ομολογούσε, καθόλου κομψά, ο διάσημος δραματουργός Αλεξάντρ Οστρόφσκι. Αλλά τον Τσερνισέφσκι τον διασκέδαζε αυτή η κατάσταση και ποσώς τον ενδιέφερε η γνώμη των «μεγάλων»: «Δεν έχω ίχνος λογοτεχνικού ταλέντου, έγραφε ο Τσερνισέφσκι για τον εαυτό του, προϊδεάζοντας τους κριτικούς. «Γράφω μυθιστορήματα, όπως ο πετράς λαξεύει την πέτρα... Δεν ξέρω να χειρίζομαι τη γλώσσα και δεν είμαι ικανός να απολαμβάνω τις ομορφιές της φύσης». (Σας θυμίζει κάτι; Η Άννα Αχμάτοβα έγραψε στο ποίημά της «Μαγιακόφσκι»: «...Να ξαποστάσουνε δεν λέγανε τα χέρια σου|| Καθώς μαστόρευες τις φοβερές σου σκαλωσιές»).

Ο Τσερνισέφσκι έκανε ό,τι θα κάνουν 60 χρόνια αργότερα οι λογοτέχνες μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση: προσπάθησε να φτιάξει μια νέα λογοτεχνία για έναν νέο άνθρωπο, μια λογοτεχνία περισσότερο χρηστική, μια νέα γλώσσα. Πόσο, όμως, κράτησε ο ενθουσιασμός των πολυπληθών αναγνωστών; Όσο μάλλον κράτησαν και τα αυτοσχέδια ραφτάδικα: η απλοϊκή, ουτοπική συνταγή δεν λειτούργησε, η λατρεία θα γυρίσει μπούμερανγκ, τόσο για το βιβλίο όσο και για τον συγγραφέα-ίνδαλμα.

Η ουτοπία του Τσερνισέφσκι θυμίζει τη σοβιετική επιστημονική φαντασία: είναι βιβλίο για ένα ωραίο μέλλον, όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν μεν να ζουν στη βουκολική φύση, αλλά ως διανοούμενοι, που απολαμβάνουν τους καρπούς της υψηλής τεχνολογίας και της προόδου. Μεταξύ άλλων, ο Τσερνισέφσκι προέβλεψε στο βιβλίο του ότι το αλουμίνιο θα είναι το μέταλλο του μέλλοντος...

(...) Μετά από όσα είπαμε, τίθεται το ερώτημα, αν είχε νόημα να μεταφραστεί το Τι να κάνουμε; στα ελληνικά και να εκδοθεί. Η συνταγή του χαρούμενου κοινοβίου δεν λειτούργησε μέσα στο χρόνο, ως ερωτικό μυθιστόρημα το βιβλίο δεν λέει και πολλά πράγματα, ως ουτοπία δείχνει ξεπερασμένο και αφελές. Υπήρχε τελικά λόγος να μεταφραστεί σήμερα;

Σαφώς και υπήρχε. Ο Τσερνισέφσκι ήταν μεγάλη μορφή, τόσο για το πολιτικό-κοινωνικό γίγνεσθαι της Ρωσίας στα μέσα του 19ου αιώνα, όσο και για τη λογοτεχνία της, παρόλο που δεν ακολουθούσε τις κλασικές συνταγές. Και δεν θα μπορούσε να τις ακολουθήσει, γιατί οι αποδέκτες της νέας λογοτεχνίας δεν είχαν ακόμα τους εκπροσώπους τους στη λογοτεχνία. Δεν υπήρχε δηλαδή προηγούμενο! Αυτή τη σελίδα άνοιξε ο Τσερνισέφσκι.

Όσο για τη συνταγή, ήταν εξαρχής αποτυχημένη, όπως η συνταγή με εκλεκτά υλικά στην κουζίνα μιας ψησταριάς: θα μπορούσε να πετύχει μόνο σε όσους ανήκαν ψυχή τε και σώματι, ιδεολογικά και πνευματικά, στον κύκλο του Τσερνισέφσκι, τον κύκλο των raznochinetz (16ο-19ο αι.), δηλαδή διανοουμένων, μορφωμένων ανθρώπων που δεν ανήκαν όμως σε καμμιά από τις τάξεις της αυτοκρατορικής Ρωσίας.

Τη συνταγή του «κληρονόμησαν» τα μέλη της Οργάνωσης «Λαϊκή θέληση», που ιδρύθηκε το 1879, όταν ο Τσερνισέφσκι ήταν ακόμα εν ζωή, μελλοντικοί δολοφόνοι του τσάρου Αλέξανδρου Β΄ και στο παρά πέντε δολοφόνοι του διαδόχου του, τσάρου Αλέξανδρου Γ΄, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μεγαλύτερος αδερφός του Λένιν, Αλεξάντερ Ουλγιάνοφ.

Όμως το «ερωτικό» μυθιστόρημα του Τσερφνισέφσκι κατάφερε να γίνει πολιτικό μανιφέστο, πολιτικό πρόγραμμα, να γίνει προπομπός των εξελίξεων, όπως νωρίτερα η Νέα Ελοΐζα και το Κοινωνικό Συμβόλαιο του Ρουσσώ έγιναν προπομποί της Γαλλικής Επανάστασης.

Πώς κατέληξαν αυτές οι ιδέες, γνωρίζουν οι πάντες. Αλλά ποιός μας απαγορεύει να ονειρευόμαστε;

Ευγενία Κριτσέφσκαγια, Αυγή, 4.07.2015
Διαβάστε όλη την παρουσίαση
εδώ.

 


Δείτε στον οδηγό ανάγνωσης απόσπασμα από το πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματος, το επίμετρο του επιμελητή της έκδοσης Α. Μαραγκόπουλου και επίσης, διαβάστε όλη την βιβλιοπαρουσίαση από την Ευγενία Κριτσέφσκαγια.

Διαβάστε εδώ την παρουσίαση του μυθιστορήματος στη Lifo από τον Κωστή Παπαγιώργη και εδώ ένα άρθρο στην εφημερίδα Αυγή για τον Νικολάι Τσερνισέφσκι. Eπίσης, δείτε εδώ την βιβλιοπαρουσίαση στο Περιοδικό από τον Α. Φράγκο και εδώ την παρουσίαση στο blog egomio. Τέλος, ακούστε εδώ το πεντάλεπτο των εκδόσεων Τόπος σχετικά με το βιβλίο στον ραδιοσταθμό "Στο κόκκινο 105,5".

Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα του βιβλίου, που δημοσιεύτηκε στην ενότητα του vice Βιβλίο & Φεμινισμός (09/08/18, vice.com).

 


rss feed Νέων

rss feed Νέων Εκδόσεων

Follow us:         

 

Εκδόσεις Τόπος
Μεθώνης 71Α, 10683 Αθήνα
Τηλ.: +30 210 8222835
Fax: +30 210 8222684
Επικοινωνία: info@motibo.com

Κεντρική διάθεση:
Zωσιμάδων 6, 10683 Αθήνα
Tηλ. +30 210 3221580
Fax: +30 210 3211246
Επικοινωνία: bookstore@motibo.com

Προσφορές
Login
Your e-mail:
Your password:
Εχετε ξεχάσει τον κωδικό σας;
Θέλετε να εγγραφείτε;
Νέες εκδόσεις
Θάνατοι στη Χούντα
Δημήτρης Βεριώνης
Να ξαναμιλήσουμε για την εκμετάλλευση
Χρήστος Λάσκος
Ο κόσμος καίγεται
Πέτρος Κόκκαλης - Ξενοφών Κοντιάδης 
Η Άνοδος και η Πτώση των Εργατικών Διεθνών: Γ΄ κύκλος (B΄ Τόμος)
Τάκης Μαστρογιαννόπουλος
Παιδιά χαμένα στην κατάθεση
Όλγα Θεμελή
Σα μαγεμένο το μυαλό μου
Θανάσης Σκρουμπέλος
Δυτικές Χώρες
Ουίλιαμ Μπάροουζ
Χωριό Ποτέμκιν
Γιώργος Παναγή
Μόνο τους πεθαμένους
Αλέξις Ραβέλο
Η Αριστερά και ο Ίψεν
Έργο Συλλογικό
Λίγα λόγια για μένα
Καλλιρρόη Παρούση
Η δύναμη του Focusing
Ann Weiser Cornell
Οι εφαρμογές της θετικής ψυχολογίας στη συμβουλευτική
Έργο Συλλογικό
Μιλώ στα παιδιά μου για τη χούντα και το Πολυτεχνείο
Ολύμπιος Δαφέρμος
Για την πολιτική που διαμορφώνει
Σεραφείμ Σεφεριάδης
Μπορεί η Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Έργο Συλλογικό
Δεν αδειάζουμε να πεθάνουμε
Δημήτρης Παπαχρήστος
Η νύχτα που έφυγε ο Παύλος
Ξενοφών Κοντιάδης 
Η κοινωνική ασφάλιση ως θεσμός αλληλεγγύης
Βαγγέλης Κουμαριανός
Sakis Papadimitriou- Piano Diary / Ημερολόγιο Πιάνου- Σάκης Παπαδημητρίου
Ανδρέας Ζαχαράτος
Εικαστική Εκπαίδευση στην Ελλάδα
Αντώνης Βάος
Μία μέρα στους σταυρούς
Αρμάντο Ρομέρο
Η κρυφτή γυναίκα
Έργο Συλλογικό
100 αποτυπώματα
Μαριάννα Τζιαντζή
Ο Τόπος των Νεκρών Δρόμων
Ουίλιαμ Μπάροουζ
Στιγμές από το καρτιέ
Γρηγόρης Γαϊτανάρος
Θεωρίες Συνωμοσίας
Δημήτρης Λένης
Ροδόπη
Έργο Συλλογικό
The Working Deadline!
Πάνος Ζάχαρης
Σαμοθράκη
Μιχάλης Μπολιάκης
Ω! Τι υπέροχη εκδρομή!
Άρης Μαραγκόπουλος
Τρεις κηδείες για τον Ελάδιο Μονρόι
Αλέξις Ραβέλο
Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων (2ος Τόμος)
Έργο Συλλογικό
Όψεις Εργασιακής Ενσωµάτωσης των Προσφύγων
Χρήστος Μπάγκαβος - Νίκος Κουραχάνης
Το Τέλος της Μεγάλης Παρέκκλισης
Δημήτρης Πεπόνης
Εκλογές 1981
Έργο Συλλογικό
Επιχείρηση ''Νόστος''
Νικόλας Ζηργάνος
Παιδικό άγχος
Αγορίτσα Ψύλλου - Μαρία Ζαφειροπούλου
Η κόρη και η νύχτα
Αθηνά Τσάκαλου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ