Κάθε πουτάνα έχει και μια ιστορία

Συνέντευξη του Θανάση Σκρουμπέλου στο περιοδικό Hot Doc (5o τεύχος, Ιούνιος 2012)

του Παναγιώτη Πασπαλιάρη

Και τι σας νοιάζει εσάς; Μήπως ένα επάγγελμα δεν είναι κι αυτό; Κοινωφελές; Λειτούργημα υπέρ της συνοχής της κοινωνίας. Τι πρέπει δηλαδή να κάνει ο χήρος, ο ζωντοχήρος, ο έχων πολλές ορμές, ο έφηβος που ντρέπεται ή που δε βλέπεται από τα σπυριά στη μούρη, το μεχμέτι, που αν δεν παντρευτεί δεν μπορεί να πάει με γυναίκα; Βιαστής να γίνει; Να μην μπορεί να κυκλοφορήσει στο δρόμο η μάνα σας, η αδερφή σας και η γυναίκα σας; Τι κι αν μπήκαν παράνομα σα σκλάβες στη χώρα ή αν μπήκαν στην πορνεία ανήλικες και με ξύλο από τους νταβατζήδες τους; Είπαμε κάθε πουτάνα έχει την ιστορία της. Και οι νταβατζήδες καλοί είναι, ευυπόληπτοι, με σχέσεις με την αστυνομία, όταν δεν είναι αστυνομικοί. Μέσα από τα μπουρδέλα πόσες και πόσες υποθέσεις δεν εξιχνιάστηκαν;

 Λοιπόν τι σας νοιάζει εσάς η ιστορία τους; Εσάς σας νοιάζει το ότι ενίοτε παρανομούν και βλάπτουν αντί να ανακουφίζουν εσάς και τους φίλους σας και τους ψηφοφόρους σας. Σπέρνουν τον τρόμο στα ψηφαλάκια αντί για την ηδονή κι εσείς αμέσως να τις βγάλετε φωτογραφία. Έτσι δεν είναι κύριοι υπουργοί; Κανονικά θα σας πρότεινα να διαβάσετε το βιβλίο του Σκρουμπέλου για την Βελβετ Παλμ, αλλά θαρρώ πως έτσι όπως ξεφτιλίστηκε το δικό της κορμί για χάρη του κέρδους, έτσι ξεφτιλισμένο είναι και το δικό σας μυαλό για τον ίδιο λόγο. Και να διαβάζατε, που πολύ το αμφιβάλλω, δε θα καταλαβαίνατε γρι!

Συνέντευξη με τον Θανάση Σκρουμπέλο, συγγραφέα του «Η ιστορία της Βέλβετ Παλμ»

1. Ποια είναι η Βέλβετ Πάλμ;

Η Βέλβετ Παλμ είναι το σύμβολο , ο σύγχρονος σταυρός, όπου ο πόλεμος, τα όπλα, η απληστία, η αλαζονεία, η μισαλλοδοξία, η αλλοτρίωση, υπερτερούν της αλληλεγγύης, της λογικής, της κοινότητας, της αγάπης. Είναι μια ξεριζωμένη ψυχή ένα κορίτσι διωγμένο από την γη της που οι έμποροι σωμάτων και ψυχών την σπρώχνουν να γίνει εμπόρευμα, σάρκα, τρύπα για εκσπερμάτωση, αυτή όμως βρίσκει τη δύναμη να τους νικήσει όλους αυτούς.

 2. Περιγράφετε μια κατάσταση όπου η Βέλβετ αν και "δε θέλει που είναι εκεί" εκπαιδεύεται για να "θέλει". Η πορνεία πιστεύετε ότι μπορεί να είναι οικειοθελές επάγγελμα;

Οχι, ακόμη και οι γκέισες και οι ιερές πόρνες στην αρχαία Ελλάδα, οι ιέρειες της Αφροδίτης ακόμη και οι εταίρες, «εκπαιδευόντουσαν»-με τεχνικές στρέβλωσης και υποδούλωσης των θέλω τους- από μικρές για το «επάγγελμα» Με συνθήκες που τις έκαναν να νιώθουν τον καταναγκασμό ως μοναδική επιλογή τους και «δική τους βούληση» θέλημα της μοίρας η του Θεού. Έχει πολλά τέτοια τρυκ η εξουσία της κάθε εποχής. Πως μπορεί να είναι ο έρωτας, ο ευλογημένος μόνο μια εκσπερμάτωση σε πληρωμένο κρεβάτι; Και για αυτόν που πληρώνει και για αυτόν η αυτή που πληρώνεται. Δηλαδή το μούσμουλο, ο μπερντές [το χρήμα] τα εξισώνει όλα;

3. Στο βιβλίο σας οι νταβατζήδες είναι καθίκια. Για μεγάλο μέρος της κοινωνίας απλώς κάνουν ένα επάγγελμα. Ποια είναι για εσάς η αλήθεια;

Οι πορνοβοσκοί η νταβατζήδες η σωματέμποροι η πιμπς η πεζεβένγκι είναι η πιο ακραία μορφή του αλλοτριωμένου ανθρώπου. Βλέπει τον άλλον ως εμπόρευμα, ως εργαλείο που θα του βγάζει μεροκάματο. Δεν είναι θέμα καθικιών η καθαρμάτων, έξω μπορεί και να είναι κυριλέ και αγαπησιάρηδες και μαγκαφάδες, κι ότι θέλεις, είναι όμως η προσωποποίηση της αλλοτρίωσης , όπως οι βασανιστές των δικτατοριών που αυτόν που βασανίζουν δεν τον βλέπουν ως άνθρωπο, αλλά ως αρρώστια η πράγμα και στα σπίτια τους όταν πάνε κάνουν τον σταυρό τους η την γονυκλισία τους στον Θεό και είναι τρυφεροί και ευχάριστοι στα παιδιά τους. Στρεβλωμένες και άθλιες ψυχές είναι και οι δυό τους χωρίς ελαφρυντικά. Η υποκρισία είναι το δέρμα τους. Σε δίκη των βασανιστών η κόρη ενός έλεγε «όχι ο πατέρας μου ούτε μύγα δεν πειράζει» Κι η γυναίκα ενός νταβατζή που ήξερα έλεγε «ο Γιώργης, όλα για το παιδί μας τα κάνει, να ναι καλά» Στα τελευταία του το ριξε στο θεοτικό κι ένα βράδυ αυτοκτόνησε.

4. Μια κοινωνία χωρίς πορνεία θα ήταν μια κοινωνία που για πολλούς, και μάλιστα προοδευτικούς ανθρώπους, θα είχε σα συνηθέστερο έγκλημα τους βιασμούς. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;

Μια κοινωνία χωρίς καταναγκασμούς και εκμετάλλευση και αλλοτριωμένες ψυχές είναι το ζητούμενο. Ο βιαστής είναι μια άρρωστη ψυχή, είναι πολλές οι ψυχικές συνιστώσες που οδηγούν στον βιασμό. Τον βιαστή δεν τον ηρεμεί η μαλακία ή η εκσπερμάτωση. Και με πόρνες και χωρίς πόρνες την ζημιά θα την κάνει. Επομένως ας αφήσουμε τα σάπια ότι η πορνεία και η σωματεμπορία δήθεν είναι κοινωνική ανάγκη. Υπάρχει ναι, όπως υπάρχει και το έγκλημα και η εκμετάλλευση και η σκλαβιά, αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή υπάρχουν τα απενοχοποιούμε.

5. Για την κατάφωρη παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των κοριτσιών ή των αγοριών που εκδίδονται ποιοι είναι για εσάς οι πιο μεγάλοι υπεύθυνοι; Οι νταβατζήδες, οι αρχές, οι πελάτες, η κοινωνία που ανέχεται ή αδιαφορεί, ο καπιταλισμός που δίνει κίνητρα στην εκμετάλλευση;

Όχι μόνο κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο όρος ακούγεται ελαφρύς. Είναι εγκληματική πράξη η εκμετάλλευση ανθρώπου και μετατροπή του σε εμπόρευμα, είναι απεχθές και απαράδεκτο γεγονός. Σε τέτοιες λοιπόν άθλιες πρακτικές πρώτα απ’ όλα είναι η προσωπική ευθύνη του εμπόρου, γιατί όσο και τρέλα να φορτώνει ο πόλεμος ή η καταπίεση ή ο καπιταλισμός και όποιος «ιισμός» δεν στρέφονται όλοι στο εμπόριο ανθρώπων ή στην απανθρωπιά.