Υποψήφιο στη μικρή λίστα του βραβείων του περιοδικού Αναγνώστης, κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενοι πεζογράφοι».
Μαϊάμι, παραμονή Πρωτοχρονιάς 1961. Λίγες ώρες πριν ο Τζον Φ. Κένεντι αναλάβει την Προεδρία των ΗΠΑ, μέσα σε ένα κλίμα διαφθοράς και εξάρτησης της αστυνομίας από τη μαφία, ο αρχηγός του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Τέρι Φρίμαν ενημερώνεται για τη δολοφονία του Μπαντ Στόουν, μικροεγκληματία και στελέχους της Κου Κλουξ Κλαν. Η ειδεχθής φύση του εγκλήματος –το θύμα μεταμορφώνεται με άγριο τρόπο σε κλόουν– ωθεί τον Φρίμαν να αναθέσει την υπόθεση στον πλέον αμφιλεγόμενο αλλά αποτελεσματικό επιθεωρητή Τσαντ Ληρόι και τον βοηθό του Κερτ. Σύντομα ακολουθούν παρόμοιες δολοφονίες. Τα στοιχεία οδηγούν στους παίκτες μιας παρτίδας πόκερ, μέχρι να καταλήξουν στον άνθρωπο φάντασμα με το όνομα Στίνγκερ, ενορχηστρωτή μιας επικείμενης επιχείρησης εισβολής στην Κούβα.
Τέξας 1948. Στη βεράντα του σπιτιού του, ο Μπομπ ο Νεροχύτης, ρεμάλι της περιοχής, ετοιμάζεται να φάει τη ρεβιθόσουπά του, αναπολώντας τις μέρες της δόξας και της αλητείας του, όταν περιπλανιόταν στο Τέξας, την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, όταν έγινε επιστάτης στις φυτείες βαμβακιών, όταν τον παράτησαν η γυναίκα και ο γιος του…
1938. Ένα κακοποιημένο αγόρι το σκάει από τις βαμβακάδες του Τέξας, διασχίζει την κόλαση του αμερικανικού Νότου και καταλήγει στο ηλιόλουστο Μαϊάμι. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να ελευθερωθεί από τις αναμνήσεις του;
Το Τοκορόρο είναι ένα θρίλερ νουάρ που θέτει σε αμφισβήτηση τις βεβαιότητες πάνω στις οποίες έχει δομηθεί η κοινωνία μας και αποδεικνύει ότι ο μεγαλύτερος δαίμονας δεν είναι άλλος από τη σκιά μας στον καθρέφτη.
Τοκορόρο ή Τρώγων της Κούβας (αγγλ.: Tocororo): Πτηνό της οικογένειας των Τριγωνιδών. Ενδημεί στην Κούβα όπου θεωρείται το «εθνικό» της πτηνό. Έχει γαλάζια φτερά, κόκκινη κοιλιά και λευκό λαιμό, χρώματα όπως αυτά της κουβανικής σημαίας. Κατά την παράδοση, επειδή δεν αποδέχεται τη σκλαβιά, σε περίπτωση που κλειστεί σε κλουβί χτυπιέται στα κάγκελα για να ελευθερωθεί μέχρι να πετύχει τον σκοπό του ή να πεθάνει.
Παρουσίαση από τον Φίλιππο Φιλίππου στον Αναγνώστη Τοκορόρο, Η αμερικανική μαφία, η Κούβα και η εκδίκηση
(...) Το Τοκορόρο είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για τον υπόκοσμο της Αμερικής, για τους διεφθαρμένους αστυνομικούς, για την αμερικανική μαφία. Ο Γιάννης Μόσχος έχει επηρεαστεί από τους μεγάλους δασκάλους του σκληρού αμερικανικού αστυνομικού αφηγήματος, τον Ντάσιελ Χάμετ, τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, αλλά και Τζέιμς Ελρόι, τον σημαντικότερο εν ζωή αστυνομικό συγγραφέα της εποχής μας, μα και τον Ουίλιαμ Φοκνερ και τον Τζον Στάινμπεκ. Ωστόσο, είναι εμφανής και η επίδραση των σκανδιναβικών αστυνομικών μυθιστορημάτων (οι αποτρόπαιοι φόνοι που φαίνεται να είναι έργο ψυχοπαθών, οι μάλλον κουραστικοί εσωτερικοί μονόλογοι κάποιων ηρώων, παρά την ποιητικότητά τους, τα συνεχή φλας μπακ). Σε κάθε περίπτωση, ο συγγραφέας αφηγείται με δεξιοτεχνία τις περιπέτειες κάποιων σκληρών ηρώων, ανθρώπων του υποκόσμου και αστυνομικών –συχνά αυτές οι δύο ιδιότητες συναντώνται στο ίδιο πρόσωπο–, οι οποίοι είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα, και άγριους φόνους, βεβαίως, για χάρη των χρημάτων. Το ίδιο συμβαίνει και με ορισμένους δημοσιογράφους, οι οποίοι ειδικεύονται στη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Είναι ακόμα ένα μυθιστόρημα για την εκδίκηση: εδώ οι κακοί τιμωρούνται, ενίοτε με βαναυσότητα, ώστε να αποκατασταθεί η ηθική τάξη, κάτι που δεν συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Είναι, επίσης, ένα μυθιστόρημα για την κουβανική επανάσταση, η οποία άντεξε επί χρόνια την αμερικανική εχθρότητα και επιβιώνει μέχρι σήμερα, επί εξήντα χρόνια, χάρη στις αντοχές του κουβανικού λαού και παρά τα ποικίλα λάθη της ηγεσίας της.
Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ
γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου (oanagnostis.gr, 24.06.19)
Παρουσίαση στο fractal από τον Α. Χαριάτη
«Η σκιά μας στον καθρέφτη»
(...) Η κύρια δράση λαμβάνει χώρα στο Μαϊάμι, τόσο στο κέντρο όσο και στις φτωχογειτονιές και πιο συγκεκριμένα στη κουβανέζικη συνοικία. Αστυνομικοί, στελέχη της Κου Κλουξ Κλαν, μικροαπατεώνες κουβανικής καταγωγής, μαφιόζοι, αρχιμαφιόζοι, πόρνες που βρίσκουν τον ίσιο δρόμο για να τον ξαναχάσουν, έντιμοι και ανέντιμοι κρατικοί λειτουργοί συνθέτουν το παζλ των ηρώων του Γιάννη Μόσχου.
Οι επιρροές του Μόσχου είναι φανερές: Τσάντλερ, Χάμετ, Ελρόι με μια δόση λάτιν νουάρ. Ενδεχομένως και Στήβεν Κινγκ, ιδιαίτερα στους φόνους όπου ο δολοφόνος μετατρέπει τα πρόσωπα των δολοφονημένων σε γελαστούς κλόουν. Καταφέρνει να τις αφομοιώσει μέσα στο γραπτό του κείμενο και να μας δώσει κάτι ολότελα δικό του.
Έχει το ενδιαφέρον του η χρήση του εσωτερικού μονολόγου, δίνοντας ένα μεγαλύτερο βάθος στην εσωτερικότητα των ηρώων. Η εσωτερική πάλη και η αντίθεση του περιβάλλοντος, βοηθούν κι αυτές στο ξετύλιγμα του μίτου του μύθου.
Οι έξυπνες ανατροπές είναι ένα από τα πιο δυνατά σημεία της πλοκής, δίνοντας δύναμη στο συνολικό αποτέλεσμα.
Επίσης, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως τα «πράσινα μάτια», το ατσαλάκωτο στιλ του αστυνομικού διευθυντή, οι κατεβασμένες τιράντες, η μυρωδιά μέντας στα τσιγάρα του επιθεωρητή Ληρόι, το κομμένο αυτί του Φικάντε, είναι στοιχεία που βοηθούν συνολικά στο χτίσιμο της αφήγησης.
Μια πέρα ως πέρα αξιόλογη προσπάθεια η οποία έχει το ενδιαφέρον και αξίζει να διαβαστεί.
Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ
Α. Χαριάτης 02/07/2024
Διαβάστε στον οδηγό ανάγνωσης το πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματος.
Διαβάστε εδώ μια συνέντευξη του συγγραφέα στην Αλεξάνδρα Παναγοπούλου για την εφημ. Πελοπόννησος (11.8.2019) & εδώ μια συνέντευξη στην Χ. Μαλισσόβα για την εφημ. Θεσσαλία (01.09.19)
Ακούστε εδώ την συνέντευξη του συγγραφέα στην εκπομπή του Μιχάλη Παπαγεωργίου, Max Fm (93,4 Πάτρα) & εδώ τη συνέντευξη του συγγραφέα για την εκπομπή Νάμες Σπαθί, στην Ε. Ορφανίδου & την Ε. Κουμάντου (Αθήνα 9.84, 28.08.19, μετά το 41:26).
Παρακολουθείστε εδώ την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα, στο Polis Art Café, την Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019. Για το βιβλίο μίλησαν, εκτός από τον Γιάννη Μόσχο, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιάννης Ράγκος και η θεατρική συγγραφέας και ηθοποιός Σοφία Καψούρου.
Προσθήκη στο καλάθι
