Πρώτη έκδοση: Απρίλιος 2016

Προλογίζουν: Παναγιώτης Κουνάδης και Ηλίας Μαμαλάκης

Έχω δυο λαβράκια φίνα
που ’ρθαν τώρα απ’ τη Ραφήνα
πάρε το ’να να το βράσεις
μια ψαρόσουπα να φτιάξεις…

Ο αρχιμάγειρας Νίκος Φωτιάδης, με αφετηρία μερικά από τα πιο γνωστά «μαγειρικά» ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια, συγκεντρώνει στον Μουσικό περίδρομο εύγευστες ελληνικές συνταγές που αντλούν την έμπνευσή τους από τη μουσική μας παράδοση.

Ζυμώνει χάσικο ψωμί παρέα με την άσπρη φραντζολίτσα του Μάρκου Βαμβακάρη· στήνει τσουκάλι για κακκαβιά συντροφιά με τον Γιάννη Παπαϊωάννου και τον Χαράλαμπο Βασιλειάδη· φτιάχνει με σπανάκι το αρνάκι που στέλνει ο χασάπης για να γλυκάνει τη ζωντοχήρα Ελένη του Γιοβάν Τσαούς· σβήνει μερακλίδικα με κρασί τον κεφάτο κόκορα του Βασίλη Τσιτσάνη· ετοιμάζει σιροπιαστές τουλούμπες στον ρυθμό της «Τομπουρλίκας» του Παναγιώτη Τούντα.

Ο Μουσικός περίδρομος  δεν είναι ένα απλό βιβλίο μαγειρικής. Οι πρώτες εκτελέσεις των τραγουδιών που παρουσιάζονται, οι στίχοι τους αλλά και η συγκυρία που τα γέννησε, έχουν καταγραφεί με κάθε δυνατή φροντίδα και διανθίζονται με πλούσιο εικονογραφικό υλικό, ενώ η μουσική πλευρά του βιβλίου παρουσιάζεται όχι μόνο πρωτότυπη αλλά και… ενισχυμένη: Το βιβλίο συνοδεύεται από CD με επιλεγμένα τραγούδια σε σύγχρονες επανεκτελέσεις από τους Γιάννη Κότσιρα, Μπάμπη Τσέρτο, Νάντια Καραγιάννη, Πάνο Ρεντίφη, Γιώτα Λιαποπούλου, τα σχήματα «Ρεμπετιέν» και «Ρομβία» κ.ά., ώστε να μεταφέρει πλήρως στον αναγνώστη την ατμόσφαιρα που το εμπνέει.

Τέλος, ηχογραφούνται για πρώτη φορά, ειδικά για την παρούσα έκδοση, τα τραγούδια «Αχ φασουλάδα», σε στίχους των εξόριστων του Άη-Στράτη, και «Ελ Ντάμπα», σε στίχους των εξόριστων του στρατοπέδου της Ελ Ντάμπα.

Στον Μουσικό περίδρομο η μαγειρική συναντά τη μουσική τέχνη
και τη λαογραφία σε ένα τριπλά απολαυστικό ταξίδι.

Επιλογή ρεπερτορίου: Νίκος Φωτιάδης, Επιμέλεια CD: Βαγγέλης Μαχαίρας

Συνέντευξη στον Π. Σκορδά για την εφ. Εμπρός Μυτιλήνης

(...) Για τη θαυμάσια και χορταστική αυτή έκδοση μιλήσαμε με το συγγραφέα, ερευνητή και αρχιμάγειρα Νίκο Φωτιάδη, ο οποίος εργάζεται στις κουζίνες επί 38 συναπτά έτη, με πολλές βραβεύσεις (Αστέρι Michelin, χρυσούς σκούφους, βραβεύσεις σε διαγωνισμούς μαγειρικής κ.λπ.).

Τι ακριβώς είναι ο «Μουσικός περίδρομος»;
«Είναι ένα βιβλίο που σκαλίζει μνήμες γευστικές, γεμάτες αρώματα μυρωδικών, μπαχαρικών, εδεσμάτων που ευχαριστούν το στομάχι και ευφραίνουν την καρδιά. Που φέρνει θύμισες από τα παλιά, μέσα από στίχους και μουσικές, για το πώς αγαπούσαν, το πώς ζούσαν, τι έτρωγαν και το πώς πάντρευαν τα εκλεκτά εδέσματα με όλα τα προηγούμενα.  Ένα βιβλίο που δεν θέλει να “ξεχάσουμε” το τι περάσαμε ως λαός, τα γευστικά ήθη και συνήθειές μας, το γευστικό πλούτο μας, μέσα από την απλότητα και το πάντρεμα του φαγητού και του ποτού με τον έρωτα».

Πώς προέκυψε η ιδέα δημιουργίας αυτού του βιβλίου;
«Αστραπιαία. Όταν κάποιοι φίλοι μού είπαν για ρεμπέτικα τραγούδια που μιλούν για φαγητό, θυμήθηκα τα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσα στην Καβάλα, όπου στα γλέντια μας πάντα έπαιζε το “Παστουρμά”, το “Δημητρούλα μου” κ.ά. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν σκέφτηκα ότι αυτό πρέπει να γίνει βιβλίο. Όσο περνούσε ο καιρός, στριφογύριζε στο μυαλό μου η επιθυμία το βιβλίο να ανακαλεί τα γλέντια της εποχής εκείνης των παιδικών μου χρόνων και έτσι αποφάσισα να το συνοδεύσω και με CD».

Πού αποδίδετε τη συχνή αναφορά τροφών και φαγητών στο παλιό λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι; Υπάρχει κάτι ανάλογο στα πιο σύγχρονα τραγούδια;
«Ο λαός μας, ειδικά εκείνη την εποχή, περνούσε πολύ δύσκολα: Μικρασιατική καταστροφή, προσφυγιά, φτώχεια, κατατρεγμοί, ανεργία, πόλεμοι, εμφύλιος, εξορία. Είναι αντιληπτό από όλους ότι η τροφή και η εύρεσή της δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Στις παραγκουπόλεις που δημιουργήθηκαν αναπτύχθηκε όμως το ρεμπέτικο τραγούδι, το οποίο μίλαγε για τι άλλο; Για την καθημερινότητά τους, για τον έρωτα και τις δυσκολίες του, αλλά και το φαγητό, που εκείνη την εποχή δεν υπήρχε στη συνείδηση των ανθρώπων ως εμπόρευμα, αλλά ως αγαθό. Το εκτιμούσαν ως το βασικότερο αγαθό μετά το νερό που τους έδινε ζωή. Ήταν λογικό λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι να του δώσουν μεγάλη αξία και να το εντάξουν στους στίχους των τραγουδιών τους. Σήμερα δεν βγαίνουν συχνά τέτοια τραγούδια, γιατί δεν υπάρχουν οι συνθήκες του τότε, αλλά ποτέ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει…».

Διαβάστε όλη την συνέντευξη εδώ
Παναγιώτης Σκορδάς, εφ. Εμπρός (12.05.16)

Παρουσίαση από τη Μάνια Ζούση στην εφ. Αυγή
Ένα βιβλίο που αφηγείται, τραγουδά και μαγειρεύει

Μια πρωτότυπη και ελκυστική προσέγγιση της γαστρονομικής ιστορίας του τόπου μέσα από ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια επιχειρεί στο βιβλίο του «Μουσικός Περίδρομος», που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Τόπος ο αρχιμάγειρας Νίκος Φωτιάδης . Το βιβλίο περιλαμβάνει στίχους και μικρές ιστορίες από επιλεγμένα ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια που αναφέρονται κυριολεκτικά ή σκωπτικά σε τρόφιμα και φαγητά, ή μέσω του φαγητού περιγράφουν άλλα θέματα και προβλήματα της καθημερινότητας. Δύο απ' αυτά τα τραγούδια, το «Ελ Ντάμπα» και το «Αχ φασουλάδα» ηχογραφούνται για πρώτη φορά στο cd που συνοδεύει την έκδοση. «Το πρώτο τραγούδι είναι σε στίχους άγνωστων Ελλήνων αιχμαλώτων στην Ελ Ντάμπα της Αιγύπτου και το δεύτερο σε στίχους εξόριστων του Άη-Στράτη", λέει ο συγγραφέας (...)

Το βιβλίο δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει μια σειρά από σύγχρονες συνταγές μαγειρικής που απηχούν τη λογική και τη φιλοσοφία των τραγουδιών. Συνταγές γευστικές και μυρωδάτες, με καταγωγή από περιοχές όλης της Ελλάδας που ο συγγραφέας έχει μαγειρέψει τα χρόνια της μεγάλης του διαδρομής μέσα στις κουζίνες. Συνταγές που αποδεικνύουν πως «μπροστά σε ένα τραπέζι και την ευωχία ενός καλομαγειρεμένου φαγητού ξεκίνησαν πολλές από τις πιο όμορφες ανθρώπινες ιστορίες. Εκεί τα μοιράζεσαι όλα: μυστικά, χαρές, λύπες, όνειρα, σκέψεις», όπως γράφει και ο ‪Παναγιώτης Κουνάδης‬, συλλέκτης, γνωστός μελετητής του ελληνικού τραγουδιού, στον πρόλογο του βιβλίου.

Είναι πολλά τα ρεμπέτικα και σμυρναίικα τραγούδια που σύμφωνα με τον συγγραφέα εμπεριέχουν τρόφιμα ή φαγητά. Τρόφιμα όπως ο παστουρμάς, που θεωρείτο, όπως λέει, ο πιο εκλεκτός μεζές και θα έπρεπε κάθε «σεβάσμιος» νοικοκύρης να έχει στο γλέντι του. «Αχ μπαρμπουνάρα μου!» φώναζε ο ερωτοχτυπημένος άνδρας στην γυναίκα που επιθυμούσε, θέλοντας να δείξει έτσι τη μεγάλη αξία της. «Θα μου τηγανίζεις ψάρια» διαλαλούσε ο εργάτης στην καλή του, περήφανος που μπορεί με τον κόπο της δουλειάς του να αγοράζει εκλεκτές τροφές. Ρωτήσαμε τον Νίκο Φωτιάδη σε τι διαπιστώσεις κατέληξε μέσα από την συγκεκριμένη μελέτη και συγγραφή όσον αφορά τη σχέση των ανθρώπων με το φαγητό, τις συνήθειες, τα υλικά, τα μαγειρέματα, τα γούστα ενός ολόκληρου λαού για μια μεγάλη περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που αρχίζει τα χρόνια μετά την μικρασιατική καταστροφή και φτάνει έως και τον εμφύλιο.

«Καταρχάς έμαθα πολλά για την ταραγμένη και δύσκολη εποχή εκείνης της περιόδου, από τη Μικρασιατική Καταστροφή και μετά. Έμαθα για τις αντιθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στον ντόπιο πληθυσμό και τους πρόσφυγες, το πώς τους αντιμετώπισαν οι ντόπιοι, τι γνώμη σχημάτισαν αρχικά γι' αυτούς, πού τους έβαλαν να ζήσουν. Έμαθα για τα βάσανα που είχαν, τη μεγάλη ανεργία, πείνα και δυστυχία, που έσπρωξε αρκετούς σε συμπεριφορές όχι και τόσο ευπρεπείς, για το ότι ακριβώς λόγω της κατάστασής τους αρκετοί έμπλεξαν με τα ναρκωτικά που τουλάχιστον εκείνη την εποχή είχαν άλλη διάσταση.

Έμαθα για τη γυναίκα της προσφυγιάς, η οποία ναι μεν προσπαθούσε να φτιάξει το νοικοκυριό της, να περιποιηθεί τα παιδιά της όσο μπορούσε, αλλά παράλληλα ήταν η γυναίκα που η οντότητά της υπολογιζόταν, χειραφετημένη, με τσαμπουκά, που δεν δίσταζε να διεκδικήσει τον έρωτά της, να μπει στα στέκια των αντρών και να τα κάνει μαντάρα και γενικώς να λειτουργεί όπως της άρμοζε και της αρμόζει, ως ίση προς ίσους. Όλοι μα όλοι όμως, όπως και να ήταν ο καθένας, τα βράδια μαζεύονταν στα αρχικά αυτοσχέδια καπηλειά και διασκέδαζαν τον πόνο τους με τραγούδια που έβγαιναν από την καθημερινότητά τους και πολύ σπουδαίους μικρασιάτες μουσικούς», καταλήγει.

Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ
Μάνια Ζούση, Αυγή (21.05.16)

Παρουσίαση στο Γαστρονόμο από τη Λ. Καπετάνιου

Μπορεί να είναι ένας έμπειρος μάγειρας και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ελληνικού Διατροφικού Πολιτισμού και Γαστρονομίας, αλλά το βιβλίο του Νίκου Φωτιάδη «Μουσικός Περίδρομος» δεν είναι ένα απλό βιβλίο μαγειρικής. Αποτελεί μια βαθιά και εμπεριστατωμένη έρευνα πάνω στο ρεμπέτικο τραγούδι και κατ’ επέκταση στις γαστρονομικές του αναφορές και όπως μαρτυρεί και ο υπότιτλος, είναι ένα ταξίδι στις γεύσεις του ρεμπέτικου και της παράδοσης. Για παράδειγμα: Τραγουδούσε ο Περπινιάδης τους στίχους του Παναγιώτη Τούντα «όταν περνώ για να σε ιδώ, αχ πως με βασανίζεις, έχεις κεφτέδες στη φωτιά και γλυκοτηγανίζεις» και ο Νίκος Φωτιάδης σπεύδει στην επόμενη σελίδα να δώσει την καλύτερη συνταγή για κεφτεδάκια τηγανητά. Εχουν προηγηθεί οι στίχοι, καθώς και πληροφορίες για το κάθε τραγούδι. Ο στίχος του Παπαϊωάννου «Ανοιχτά παίζει η σαρδέλα, έλα καπετάνιο να καλάρουμε», δίνει την αφορμή για 6 κλασικές και πρωτότυπες συνταγές με σαρδέλα, ενώ ο Βασίλης Τσιτσάνης με το γνωστό «στου γιαλού τα βοτσαλάκια, κάθονται δυο καβουράκια» δίνει το σύνθημα για συνταγές με καβούρι. Η έκδοση συνοδεύεται από CD με 16 νέες εκτελέσεις των παλιών ρεμπέτικων και παραδοσιακών τραγουδιών που αποτέλεσαν την έμπνευση γι’ αυτό το βιβλίο.

Λίνα Καπετάνιου
Περιοδικό Γαστρονόμος (26.08.16)

Παρουσίαση στο Αθηνόραμα-Umami από την Ν. Γκρουμούτη
Κοινωνιολογική μελέτη  μέσα από τραγούδια και φαγητά που ζωγραφίζουν μια εποχή 
Μυρωδιές και γεύσεις που αναδύονται μέσα από τα ρεμπέτικα τραγούδια και αντανακλούν την καθημερινότητα μιας εποχής, ενέπνευσαν στον Νίκο Φωτιάδη
την ιδέα αυτού του πρωτότυπου βιβλίου…

(...) Ξεφυλλίζοντάς το βιβλίο, ανακαλύπτεις τους στίχους λιγότερο ή περισσότερο γνωστών ρεμπέτικων, με λίγα λόγια για την ιστορία τους (είναι εντυπωσιακό πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζεις το τραγούδι στη γραπτή του εκδοχή), μαζί με συνταγές που ενέπνευσαν στον συγγραφέα, συνταγές παραδοσιακές, πολλές με ανατολίτικο χρώμα, αρκετές με ψαρικά -αγαπημένα των ρεμπέτικων και του ούζου- χωρίς να λείπουν και τα γλυκίσματα, όλες λαχταριστές, να σου έρχεται να τις φτιάξεις εδώ και τώρα. Να μην ξεχνάμε, ότι ο Νίκος Φωτιάδης, εκτός από αρχιμάγειρας με πολλές διακρίσεις, είναι, πριν απ' όλα, ένας λάτρης και μελετητής της παραδοσιακής μας κουζίνας.

Προσωπικά, όμως, τη μαγεία αυτού του βιβλίου την ένοιωσα όταν έκλεισα και την τελευταία του σελίδα. Τότε διαπίστωσα, ότι καταφέρνει να δώσει κάτι πέρα και πάνω από τα επί μέρους, μια σπάνια συνολική εμπειρία. Σου μεταδίδει το γλυκόπικρο κλίμα μιας ολόκληρης εποχής, σαν να την έχεις ζήσει μέσα από τις σελίδες του.

Η -απολαυστική- ανάγνωσή του (εννοείται ότι το διαβάζεις μονορούφι), σε μεταφέρει ολοζώντανα στις φτωχογειτονιές των ρεμπέτικων, σε καπηλειά και ουζερί, σε βάρκες και ψαροκάικα, σε μαγερειά και παρακούζινα, σε χιουμοριστικές αλλά και σε δραματικές ιστορίες της καθημερινότητας μιας δύσκολης εποχής. Φυσιογνωμίες και χαρακτήρες αναβιώνουν σαν σε ταινία και οι συνταγές παίζουν κι αυτές το ρόλο τους ξυπνώντας τις αισθήσεις. Στίχοι, μελωδίες, μυρωδιές και γεύσεις δένονται σε μονόπρακτα, που παίζονται μπροστά σου και σε ταξιδεύουν στο χρόνο.

Είναι εντυπωσιακό πόσα τέτοια τραγούδια αναφέρονται περισσότερο ή λιγότερο στο φαγητό. Άλλα ευθέως, όπως στη "Μαρίκα τη δασκάλα": έχω δυο λαβράκια φίνα/ πού 'ρθαν τώρα απ' τη Ραφήνα/ πάρε τό' να να το βράσεις/ μια ψαρόσουπα να φτιάξεις…". Άλλα, πάλι, εμμέσως, όταν πρωταγωνιστούν προσωποποιημένα ζώα. Το "Είμαι κόκκορας κεφάτος" του Τσιτσάνη, εμπνέει τον Φωτιάδη να μας τον κάνει "Κρασάτο μερακλίδικο" και το "Είσαι μια κότα παρδαλή" του θυμίζει την παραδοσιακή πελοποννησιακή "Κότα μπαρδουνιώτικη". Τα "Δυο ψαράκια μελανούρια" (πρώιμο ρεμπέτικο του 1919) γίνονται "Μελανούρια στο χαρτί" αλλά και "Μελανούρια γεμιστά", κι ο κακομοίρης ο κάβουρας από "Τα καβουράκια" του Τσιτσάνη (1952) που γυρίζει το βράδυ και "βρίσκει το τσαρδί ρημάδι", θα γίνει βραστός με αρωματικό λαδολέμονο. Άλλα, εμπνέουν τον συγγραφέα απλά με μια παρομοίωση, όπως το "Είσαι αφράτη σαν φραντζόλα" του Μ. Βαμβακάρη, που συνοδεύεται από τη συνταγή για "Χάσικο ψωμί".

Σε μερικές περιπτώσεις, το ίδιο το τραγούδι δίνει μια ιδέα της συνταγής, μεταφέροντάς μας στις γευστικές συνήθειες της εποχής. Τέτοια παραδείγματα βρίσκουμε π.χ. στην "Ελένη τη ζωντοχήρα" (1936): "το ΄μαθε το χασαπάκι/ τήνε στέλνει ένα αρνάκι/ ψήσε το με το σπανάκι/ γιατί θά 'ρθω το βραδάκι", (που φυσικά ακολουθείται από τη συνταγή "Αρνάκι με σπανάκι"), αλλά πολύ περισσότερο στον "Παστουρμά (Κόνιαλης)" - παραδοσιακό του Ικονίου, στους στίχους του οποίου στήνεται ένα ολόκληρο τραπέζι ούζου με ανατολίτικους μεζέδες, με το "σαγανάκι παστουρμά" ή τα "σουτζουκάκια με αυγά και παστουρμά", τους ντολμάδες, τον ταραμά και τη μορταδέλα να αναφέρονται ρητά, δίνοντας αφορμή στον συγγραφέα να το συνοδέψει με 8 πολύ ενδιαφέρουσες ανάλογες συνταγές.

Στον δραματικό "Μπαρμπαγιαννάκη" (1928, από τα παλαιότερα της Σμύρνης), σίγουρα εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία, είναι σαν να σου μυρίζουν τα ψαράκια που τηγανίζει το Μαρικάκι μες στο μαγερειό ("ας τα να καούνε κι έβγα να σε δω") ενώ υποβόσκει η απειλή του φονικού ("αυτόν τον βλάμη π' αγαπάς Λούλα μου, κορούλα μου μωρέ, πες του να μεταλάβει…. μια Κυριακή ξημέρωμα, μανούλα μου, ωρέ, δυο πιστολιές θα λάβει".

Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ
Γράφει η Ντίνα Γκρουμούτη, Αθηνόραμα-umami.gr 05/10/16

Παρουσίαστη στην Εφημερίδα των Συντακτών
από τον Ευάγγελο Αυδίκο, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Των φαγιών μαργαριτάρι

Έχοντας ως αφετηρία την ιδιότητα του αρχιμάγειρα, του ανθρώπου που ασχολείται με τις γευστικές ηδονές, [ο Νίκος Φωτιάδης] συναντά τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά τραγούδια για να ανασυγκροτήσει την ενότητα ανάμεσα στο τραγούδι, το φαγητό και την πολιτισμική συμπεριφορά.
Έχει βαθύτατη την πεποίθηση πως ο πολιτισμός είναι μια ολότητα κι αυτόν τον στόχο υπηρετεί το βιβλίο του, μ’ όλο που με την πρώτη ματιά κάποιος απρόσεκτος αναγνώστης θα μπορούσε να διολισθήσει στον πειρασμό να το ταξινομήσει στους οδηγούς μαγειρικής.
Το βιβλίο του είναι και μια πρόταση για να ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας, τη σπουδαιότητα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, που παρασύρθηκε από τις νεροσυρμές μιας επίπλαστης νεωτερικότητας, η οποία απαξίωνε τη γνώση αιώνων προωθώντας τη φαινομενολογία του οπτικού πολιτισμού – ας μου επιτραπεί η υπέρβαση. Ήγουν πουλούσε, πολλάκις, φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
(…) Το βιβλίο του Φωτιάδη, που φέρει τον υπαινικτικό τίτλο «Μουσικός περίδρομος», είναι μια περιήγηση στην ιστορία της διατροφής μέσα από τα τραγούδια. Είναι μια αποτύπωση του ήθους του λαϊκού πολιτισμού, όπως ανιχνεύεται στα ρεμπέτικα και τα λαϊκά τραγούδια. Αποδεικνύει τη βαθύτατη και ουσιαστική σχέση του λαϊκού ανθρώπου με τη φύση, με το περιβάλλον του που αποτελεί αφετηρία έμπνευσης.

Ευάγγελος Αυδίκος, Εφημερίδα των Συντακτών 13/12/2016
Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ.

Δείτε στον Οδηγό Ανάγνωσης τα περιεχόμενα του βιβλίου, τα περιεχόμενα του CD, το σημείωμα του συγγραφέα, τον πρόλογο του Παναγιώτη Κουνάδη, του Ηλία Μαμαλάκη και τη συνταγή για χάσικο ψωμί, εμπνευσμένη από το τραγούδι "Είσαι αφράτη σαν φραντζόλα" του Μάρκου Βαμβακάρη. Διαβάστε επίσης τη συνέντευξη του Νίκου Φωτιάδη στη Μαρία Βασιλοπούλου για το περιοδικό Γαστρονόμος (01.09.16) και στη Γεωργία Ματσούκα για το Serious Magazine. Διαβάστε εδώ την παρουσίαση της Νενέλας Γεωργελέ στην Athens Voice με τίτλο: "Τι σχέση έχει η φασολάδα με το ρεμπέτικο;".

Ακούστε στον Οδηγό Ανάγνωσης αποσπάσματα από τις εκπομπές του Γιάννη Ξανθούλη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ σχετικά με το βιβλίο και τη συνέντευξη του Ν. Φωτιάδη στην Κωνσταντίνα Βαρσάμη (21.05.16).


Ακούστε εδώ την ωριαία εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη στο Real fm, όπου ο Νίκος Φωτιάδης μιλάει και παρουσιάζει το βιβλίο. Επίσης, ακούστε εδώ την εκπομπή αφιέρωμα στο βιβλίο του Αλέξη Βάκη "Εδώδιμα και Αποικιακά" (Στο Κόκκινο 05.06.16), με καλεσμένους τον Νίκο Φωτιάδη & τον Βαγγέλη Μαχαίρα.

Διαβάστε εδώ μια παρουσίαση του βιβλίου από τον Κ. Μαρδά (ΑΠΕ, 23.05.16) και εδώ μια παρουσίαση από τον Θ. Γιώγλου για το ogdoo.gr, όπου μπορείτε να ακούσετε το "Είσαι αφράτη σαν φραντζόλα" ερμηνευμένο από τον Γιάννη Κότσιρα και το "Ελ Ντάμπα". (26.05.16)

Δείτε εδώ την παρουσίαση του Μουσικού περίδρομου στην εκπομπή ΣΤΑΣΗ ΕΡΤ με καλεσμένους τον Ν. Φωτιάδη, τον Β. Μαχαίρα και εκλεκτούς συνεργάτες του βιβλίου (05.06.17, ξεκινάει στο 51'). Δείτε εδώ τη συνέντευξη του Ν. Φωτιάδη στη Τζούλια Τασώνη για το clickatlife.gr.

Δείτε την εκδήλωση του βιβλίου στα Γιάννενα (10/12/16) και ακούστε τις εξαιρετικές ομιλίες του Ευάγγελου Αυδίκου, καθηγητή λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και του Γεώργιου Κοκκώνη, καθηγητή Μουσικολογίας στο ΤΕΙ Ηπείρου.