1η έκδοση: Ιούνιος 2012

Επίμετρο: Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες

Το δωμάτιο δεν έχει παράθυρο κι ούτε ήχος διαπερνάει τους τοίχους του. Αναρωτιέμαι αν ζω. Αν υπάρχω στα αλήθεια και δεν είμαι ένα άσκημο όνειρο. Μου λέει ότι πλήρωσε για μένα και με εκπαιδεύει για να τα πάρει πίσω αυτά που πλήρωσε. Στην αρχή, τρόμαζα, πονούσα. Τώρα η παρουσία του, οι βρισιές του κι ο πόνος που μου προκαλεί, τα αποζητώ για να με πείθουν ότι ζω. Γιατί αλλιώς δεν ζω, μόνο αναπνέω. Λέω μέσα μου πονάω, είμαι άνθρωπος. Ακούω τα αγκομαχητά του, τις φωνές του, λέω αισθάνομαι, ακούω, ζω.

Η ιστορία της Βέλβετ Παλμ είναι η ιστορία της μαύρης γυναίκας που δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα να πουλάει το κορμί της στην οδό Αθηνάς, της μετανάστριας που επιτρέπουμε στους σαθρούς θεσμούς μας να τη χρησιμοποιούν ως άχρηστο εμπόρευμα, της εγκαταλειμμένης γυναίκας που τα βήματά μας διασταυρώνονται κάποτε απρόοπτα με τα δικά της στα στενά πίσω από την πλατεία Βάθης, στα θλιβερά ξενοδοχεία και μπαρ που γεμίζουν κάθε συνοικία αυτής της εκπορνευμένης πόλης. Η ιστορία της Βέλβετ Παλμ είναι η ιστορία της μετανάστριας που δεν ορίζει τίποτε έξω από την ψυχή της και που, ωστόσο, δεν θέλουμε να ξέρουμε τίποτε γι’ αυτήν. Γραμμένη με τον χυμώδη τρόπο του Θανάση Σκρουμπέλου, είναι μια νουβέλα που ταράζει τον αναγνώστη με τον σκληρό ρεαλισμό της. Είτε σας συγκινεί είτε όχι η ιστορία των μεταναστών, Η ιστορία της Βέλβετ Παλμ είναι βέβαιο ότι θα σας συγκινήσει. Επειδή μπορεί να συμβεί στην οποιαδήποτε γυναίκα, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου οι θεσμοί είναι ανίκανοι να προστατεύσουν στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα.

_{Mέρος των εσόδων θα διατεθεί στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες}

Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Θανάση Σκρουμπέλου στο περιοδικό Hot doc

Η Βέλβετ Παλμ είναι το σύμβολο, ο σύγχρονος σταυρός, όπου ο πόλεμος, τα όπλα, η απληστία, η αλαζονεία, η μισαλλοδοξία, η αλλοτρίωση, υπερτερούν της αλληλεγγύης, της λογικής, της κοινότητας, της αγάπης. Είναι μια ξεριζωμένη ψυχή ένα κορίτσι διωγμένο από την γη της που οι έμποροι σωμάτων και ψυχών την σπρώχνουν να γίνει εμπόρευμα, σάρκα, τρύπα για εκσπερμάτωση, αυτή όμως βρίσκει τη δύναμη να τους νικήσει όλους αυτούς. (...)

Απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου στο www.bookbar.gr

Η «Ιστορία της Βέλβετ Παλμ» δεν είναι ένα ηθικοπλαστικό αφήγημα για την ξενοφοβία, ούτε ακόμη μια έκκληση στην ανθρωπιά μας. Είναι η σκληρή αλλά ρεαλιστική αποτύπωση και καταγραφή ενός νέου φαινομένου, του σύγχρονου δουλεμπορίου. Είναι η καρέ-καρέ αναπαράσταση ενός μαζικού εγκλήματος, παγκόσμιων διαστάσεων, που μοιραία προκαλεί ένα φαύλο κύκλο απόγνωσης, οργής και μίσους. Κάτι σαν προειδοποίηση για τους ανέμους που κάποιοι έσπειραν και τις θύελλες που θα δρέψουμε όλοι…

 _{Ελπίδα Πασαμιχάλη 05/07/2012}

Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ.

Απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου στο www.boopress.gr

Το κείμενο συλλαμβάνει την ευαισθησία τού θέματος και αποδίδει ψυχολογικά και φιλοσοφικά την ψυχοσύνθεση του θύματος. Κυριαρχούν οι μικρές εκφράσεις χωρίς μελοδραματισμό, τα δείγματα στωικότητας τα οποία προσπαθούν να υπερκεράσουν το πάθος και η απόδοση της ψυχικής σκληρότητας με την οποία θωρακίζεται η μικρή Λουιντιλά, για να μπορέσει να διατηρήσει μέσα της άσβεστη την ανθρώπινή της υπόσταση. Αλλά και η εξωτερική πραγματικότητα δεν αποδίδεται με τη βιαιότητα της κινηματογραφικής κάμερας αλλά με τη ματιά ενός υπομονετικού όντος που πληγώνεται αλλά γνωρίζει να περιμένει. Δεν ξέρω αν ο αναγνώστης συνταράσσεται, αλλά σίγουρα προβληματίζεται, επειδή βρήκε χαραμάδες να διεισδύσει στην ψυχή τής κοπέλας και να δει τον κόσμο, όχι από την εφησυχασμένη σκοπιά όλων των άλλων αλλά από την πεισμωμένη επιμονή τού θύματος.

^{Γιώργος Ν. Περαντωνάκης, 15/07/2012}

Διαβάστε εδώ όλη την παρουσίαση.

Παρουσίαση του βιβλίου στο ΠοντίκιArt

Η Βέλβετ Παλμ είναι ένα μαύρο κορίτσι από την Αφρική που ζει στα όρια της ανθρώπινης τραγωδί­ας, φέρνοντας στο φως μέσα από το δράμα της την απέραντη ενοχή των «αθώων», αυτών των ανθρώ­πων της διπλανής πόρτας, που εγκληματούν με τη συνένοχη σιωπή και κάλυψη όλης της κοινωνίας. Στη σημερινή εποχή, περισσότερο από οποιαδή­ποτε άλλη ιστορική περίοδο, τίποτα στην κυριο­λεξία δεν μένει κρυφό κάτω από τον ήλιο· πόσω μάλλον ο εύκολος πλουτισμός από εγκληματικές ενέργειες σε κλειστές παραδοσιακές κοινωνίες. Η νουβέλα του Σκρουμπέλου πριν από όλα είναι ένα συγκλονιστικό «κατηγορώ» εναντίον όλων των… αθώων, που με την ανοχή τους υποθάλπουν ανθρωπιστικά εγκλήματα. Ωστόσο, παρά την απέ­ραντη σκληρότητα του νέου δουλεμπορίου, των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων, της πορνείας και της πιο αποτρόπαιης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την όποια ο συγγραφέας αποδίδει με θαυμαστή μαεστρία, η ανθρωπιά βρίσκει διέξοδο στο φως, στη ζωή, στον έρωτα, στο όνειρο, στην ελευθερία. Το συγκλονιστικό δε συμπέρασμα είναι ότι οι εντιμότατοι αυτοί εγκληματίες, οι δουλέ­μποροι και οι χυδαίοι νταβατζήδες, εγκληματούν στο όνομα των ηθικών αξιών της κοινωνίας: για να σπουδάσουν το παιδί τους, για να αναλάβουν κοινωνική δράση υπέρ της οικογένειας, της θρησκείας και της πατρίδας… Είναι όλοι αυτοί οι άθλιοι θεμα­τοφύλακες της χυδαίας και αποτρόπαιης ελληνο­χριστιανικής παράδοσης, όπως αυτή εμπεδώθηκε από την Κατοχή ως και τις μέρες μας. Ο συγγραφέ­ας ξεσκεπάζει όλο το καλυμμένο απόστημα της σύγχρονης πραγματικότητας, των ηθικών της αξι­ών, των οικογενειακών της αρχών, των πατροπαράδοτων παραδόσεων και ταυτόχρονα τη δειλία, την ανικανότητα και τη φτήνια μιας αργυρώνητης κοινωνίας, εθισμένης στον εύκολο πλουτισμό μέχρι απανθρωπιάς. Ένα βιβλίο που ανατέμνει την αποτρόπαιη απανθρωπιά με γλυκύτητα, γενναιό­τητα και ανελέητη τρυφερότητα!

_{Ξενοφών Μπρουντζάκης, 17/07/2012}

-------------------------------------

Διαβάστε στον οδηγό ανάγνωσης τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, την πλήρη συνέντευξη του Θανάση Σκρουμπέλου στον Παναγιώτη Πασπαλιάρη (Hot doc), τη συνέντευξη στη Δέσποινα Λάδη στο ένθετο "ΒΗΜΑmen" του Βήματος και την ευχαριστήρια επιστολή του επικεφαλής Γραφείου Ελλάδας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Τέλος, ακούστε εδώ το πεντάλεπτο των εκδόσεων Τόπος σχετικά με το βιβλίο στον ραδιοσταθμό "Στο κόκκινο 105,5".