Μια αισθητικά άψογη έκδοση, της οποίας το θέμα και η ελληνική υπογραφή μας κίνησαν έντονα την περιέργεια. Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο μέσα από κείμενα της παγκόσμιας παράδοσης ανασύρονται περιστατικά ψυχικών διαταραχών, περιπτώσεων παράνοιας, εντοπίζονται μύθοι και τελετουργίες σχετικές με τη μίμηση και τη μεταμόρφωση, όπως επίσης ξεχωρίζονται καλλιτεχνικά έργα και διαδικασίες που θέτουν προβληματισμούς σχετικά με το μυστήριο της δημιουργίας. Όλη αυτή η «φασαρία» γίνεται προς χάριν της κατανόησης της ανθρώπινης φύσης αλλά και της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Αναζητώντας τα βαθύτερα κίνητρα των παραβατικών συμπεριφορών, η ψυχιατρική στο πρόσωπο του ψυχιάτρου μοιάζει με τους λατρευτούς αστυνομικούς ντετέκτιβ που προσπαθούν να διαλευκάνουν σκοτεινά μυστήρια. Φαίνεται πως μέσα από την απελευθερωτική διαδικασία της τέχνης τα καλλιτεχνικά έργα και δημιουργήματα της ανθρώπινης φαντασίας αφήνουν σημάδια – ίχνη, τα οποία η ψυχιατρική επιστήμη αναλύει ως τεκμήρια της σκοτεινής συμπεριφοράς του ανθρώπου. Η διαδικασία είναι εξαιρετικά γοητευτική και τα συμπεράσματα της επιστήμης, αρκετές φορές, κανονικά «έργα τέχνης». Σ’ αυτό το διανοητικό ταξίδι με τις απίστευτες κρυφές και σαγηνευτικές του πτυχές, μας παρασύρει η συγγραφέας, ανατρέχοντας στη Δρέσδη το 1903, όπου ο πρόεδρος του Εφετείου της ομώνυμης πολιτείας Daniel Paul Schreber δημοσιεύει ένα αυτοβιογραφικό κείμενο με τον εύγλωττο τίτλο «Τα απομνημονεύματα ενός Νευρασθενούς». Η συγγραφέας, έχοντας ήδη τα πολύτιμα συμπεράσματα προηγούμενων ειδικών για την περίπτωση του προέδρου, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχει ο Φρόιντ, επιχειρεί έναν εκ νέου διάλογο με την τρέλα με έναν απρόσμενο εκπρόσωπο της, τον Πρόεδρο του Εφετείου της Δρέσδης!